напаўня́льнік, ‑а,
1.
2. Машына, якая
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўня́льнік, ‑а,
1.
2. Машына, якая
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папра́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які выкарыстоўваецца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапускны́, ‑ая, ‑ое.
Які прызначаецца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргуме́нт, ‑а,
1. Лагічны довад, які
2.
[Лац. argumentum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесару́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лесаруба, лесарубаў.
2. Які мае адносіны да ваякі лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акведу́к, ‑а,
Збудаванне ў выглядзе моста, якое
[Ад лац. aquaeductus — водаправод.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пускавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да пуску, падрыхтоўваецца да пуску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяхо́та, ‑ы,
Род войска, якое дзейнічае пешым парадкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́чавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэчаў (у 1 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суме́жнасць, ‑і,
Уласцівасць сумежнага; непасрэдная блізкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)