служы́ць

1. díenen vi; éine Stélle háben (быць на службе);

служы́ць у а́рміі beim Militär díenen;

служы́ць каму-н. j-m (D) díenen; in j-s Dienst stehen*;

служы́ць для чаго-н. zu etw. (D) díenen [gut sein], díenlich sein, ángetan sein, táugen vi; zu etw. (D) gebráucht wérden;

служы́ць кім-н., чым-н. als j-d [etw.] (n) díenen;

служы́ць пры́кладам als Béispiel díenen;

служы́ць зачэ́пкай als Vórwand díenen;

2. царк. den Góttesdienst (áb)halten*; éine Mésse zelebríeren, die Mésse lesen* (у каталіцкай царкве);

3. (пра сабаку) Männchen máchen;

◊

чым магу́ служы́ць? womít kann ich díenen?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bear arms

а) служы́ць у во́йску

б) мець гэрб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

díenen

vi

1) (als N, zu D) служы́ць (у якасці каго-н., чаго-н., для чаго-н.)

2) (zu D) служы́ць для чаго́-н., быць прыда́тным да чаго́-н.

als Béispiel ~ — служы́ць у я́касці пры́клада

wómit kann ich (Іhnen) ~? — чым магу́ служы́ць [быць кары́сным]?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

параўна́льны

1. (заснаваны на параўнанні) vergléichend;

2. (які служыць для параўнання) Vergléichs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inure

[ɪnˈjʊr]

1.

v.t.

зачаро́ўваць, прывуча́ць, прызвыча́йваць

2.

v.i.

служы́ць, ісьці́ на кары́сьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папераджа́льны

1. (які служыць перасцярогай) vórbeugend, Sícherheits-; wárnend;

2. (паслужлівы) zuvórkommend, líebenswürdig, díenstbeflissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conscientious objector

адмаўле́нец -ца m. (які́ зь перакана́ньня не жада́е служы́ць у во́йску)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зліўны́

1. zusámmengegossen;

2. (што служыць для зліва) Ábfluss-;

зліўна́я труба́ Ábflussrohr n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазнава́льны

1. (які служыць для пазнавання) Erkénnbarkeits-, Erkénntnis-;

2. (які даступны пазнанню) erkénnbar;

3. (разумовы) kognitív

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

celebrate

[ˈseləbreɪt]

v.i.

1) сьвяткава́ць, урачы́ста адзнача́ць, спраўля́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, абе́дню)

3) сла́віць, апява́ць, праслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)