цукры́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.). Цукрысты плод.

2. Які мае структуру цукру (у 2 знач.). Цукрыстыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

carry​2 [ˈkæri] v.

1. насі́ць, не́сці (на сабе, з сабой)

2. вазі́ць, ве́зці

3. перано́сіць

4. прыно́сіць

5. змяшча́ць (у сабе)

6. право́дзіць, прыма́ць (закон, рэзалюцыю)

7. AmE гандлява́ць (чым-н.)

♦

carry weight мець аўтарытэ́т, уплы́ў;

carry the day атры́мліваць/заваёўваць перамо́гу; дабіва́цца перамо́гі

carry away [ˌkæriəˈweɪ] phr. v. ахо́пліваць, апано́ўваць (пра пачуцці); захапля́ць, зачаро́ўваць

carry off [ˌkæriˈɒf] phr. v.

1. выйграва́ць

2. вытры́мліваць

carry on [ˌkæriˈɒn] phr. v. праця́гваць

carry out [ˌkæriˈaʊt] phr. v. выко́нваць, здзяйсня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Homo doctus in se semper divitias habet

Вучоны чалавек у самім сабе мае багацце.

Учёный человек в самом себе имеет богатство.

Гл.: Discentem...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Infelicitatis partem interdem habet felicitas

Шчасце змяшчае ў сабе іншы раз часцінку няшчасця.

Счастье содержит в себе иногда частицу несчастья.

Гл.: Felicitas humana...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

абмачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

1. Абмачыць на сабе адзенне, абутак; зрабіцца мокрым ад дажджу, мокрага снегу і пад.

2. Спусціць пад сябе мачу (пра дзяцей, хворых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́жкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Стагнаць, бедаваць, плакаць, упамінаючы часта слова «божа». [Цётка] так божкала і ламала сабе рукі, што маці не вытрымлівала і бралася суцяшаць. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віражлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і вірлівы (у 2 знач.). Прызвычаены да віражлівай плыні жыцця.. [Арлоўскі] не знаходзіў сабе месца, калі трапляў у ціхі спакойны закутак. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гумару, змяшчае ў сабе гумар (у 1, 2 знач.). Гумарыстычны твор. Гумарыстычны часопіс. Гумарыстычны тон. // Уласцівы гумару, гумарысту. Гумарыстычны талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Многа бегаючы, нашкодзіць сабе, набыць якую‑н. непрыемнасць. — Пачакай, дабегаешся, галубок! Я яшчэ цябе ў [ту]рму пасаджу, — не сунімаўся Ціток. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастая́цца, ‑стаюся, ‑стаішся, ‑стаіцца; зак.

Разм.

1. Стоячы ў чаканні чаго‑н., дасягнуць мэты. Дастаяцца ў касу.

2. Доўгім стаяннем прынесці сабе шкоду. Дастаяўся, што ногі змерзлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)