разбу́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга буркаць. [Васіль:] — Я дастаў папяросу і вырашыў лепш памаўчаць. Ды тут на Вабрука найшла, як гавораць, хвіліна, — разбуркаўся, нібы пасмялеўшы бліжэй каля дому. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассла́віць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Разм.

1. Моцна расхваліць, надзяліць каго‑, што‑н. славай; уславіць. Расславіць подзвігі герояў.

2. Распусціць чуткі, плёткі пра каго‑, што‑н. Расславіць жанчыну на ўвесь раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Моцна плакаць, усхліпваць, залівацца слязамі. Арына не гаварыла нічога. Толькі рыдала, горка, уголас, па-жаночы. Мележ. Слёзы засцілаюць святло, і .. [Вера], тулячы твар у Нініны грудзі, пачынае рыдаць... Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ашчарэ́піць (БРС, Шат., Янк. Мат., Бір. Дзярж.), абшчарэпіцьмоцна абхапіць за шыю абедзвюма рукамі’, ашчарэпам ’ухапіўшыся абедзвюма рукамі’ (КЭС, лаг.). Ад ашчаперыць (гл.) з метатэзай у канцы слова (рэпіперы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скаламбу́ха ‘страшная пачвара, здань, якой палохалі дзяцей’ (навагр., Жыв. сл.). Няяснае слова. Хутчэй за ўсё, дэрыват з суф. ‑ух(а) ад літ. skalam̃byti ‘гучна ўдараць; гучна лаяць’, ‘моцна біць, калаціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

badly [ˈbædli] adv. (worse, worst)

1. дрэ́нна, ке́пска, бла́га

2. ве́льмі, на́дта;

The building is badly in need of repair. Будынку вельмі патрэбен рамонт;

be badly ill мо́цна хварэ́ць;

She is badly ill. Яна моцна хварэе.

be badly off быць бе́дным;

be badly off for smth. не мець дастатко́ва чаго́-н.;

He is badly off for friends. Яму не хапае сяброў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запалі́цца сов.

1. (загореться огнём) заже́чься;

і́лася святло́ — зажёгся свет;

2. воспали́ться;

рука́ мо́цнаі́лася — рука́ си́льно воспали́лась;

3. (приобрести запал) запали́ться;

конь ~лі́ўся — ло́шадь запали́лась;

4. перен., см. загарэ́цца 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяць сов.

1. уда́рить; хлестну́ть;

2. укуси́ть, хвати́ть;

саба́ка мо́цна цяў за нагу́ — соба́ка си́льно укуси́ла (хвати́ла) за́ ногу;

3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;

ц. сяке́рай — рубану́ть (хвати́ть) топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hedgehog

[ˈhedʒhɔg]

1.

n.

во́жык -а m.

2.

adj.

мо́цна ахо́ўваны, які́ ця́жка злама́ць (напр. супраці́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

madden

[ˈmædən]

1.

v.t.

1) даво́дзіць да вар’я́цтва

2) мо́цна злава́ць або́ раздражня́ць

2.

v.i.

вар’яце́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)