Verbum

зляце́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; -ця́цца; зак.

Прыляцець у адно месца з розных бакоў.

Восы зляцеліся на салодкае.

|| незак. злята́цца, -а́ецца.

|| наз. злёт, -у, М злёце, м.

спе́раду, прысл. і прыназ.

1. прысл. 3 пярэдняга боку.

Прышыла бант с.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.

Ісці с. калоны.

сто́йла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Адгароджанае месца для каровы ў хляве або для каня ў канюшні.

2. Тое, што і стойбішча (у 2 знач.).

|| прым. сто́йлавы, -ая, -ае.

ты́тул², -а, мн. -ы, -аў, м.

Загаловак кнігі, а таксама старонка, на якой надрукаваны загаловак, імя аўтара, год і месца выдання.

На адвароце тытула.

|| прым. ты́тульны, -ая, -ае.

Т. ліст.

фальц, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Месца згібу аддрукаванага аркуша пры фальцаванні.

2. Шво на месцы змацавання тонкіх металічных лістоў.

3. Тое, што і паз (у 1 знач.).

шнуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. шнураваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.

Распусціць шнуроўку на сукенцы.

|| прым. шнуро́вачны, -ая, -ае.