шнуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
1. гл. шнураваць.
2. мн. -і, -ро́вак. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.
Распусціць шнуроўку на сукенцы.
|| прым. шнуро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)