шнуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. шнураваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.

Распусціць шнуроўку на сукенцы.

|| прым. шнуро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)