Га́ліцца ’галіцца’ (Касп., Нас., Бяльк., Сцяшк. МГ), га́ліць ’выклікаць у каго-н. жаданне да чаго-н.’ (Нас.). Вельмі разгалінаванае семантычна сямейства слоў са шматлікай семантыкай. Не заўсёды нават вядома, ці ўсе словы з элементам гал‑ роднасныя этымалагічна. З рус. мовы, што датычыцца складанасці ўсёй семантычнай праблематыкі, гл. СРНГ, 6, 111–113. Ва ўсякім выпадку Слаўскі (1, 251–252) адносіць бел. лексемы да вялікай групы слоў, сярод якіх, напр., серб. дыял. gáliti сваёй семантыкай (’жадаць, прагнуць’) стаіць вельмі блізка да бел. фармацый. Фармальна карэктнай і семантычна абгрунтаванай была этымалогія Мейе (MSL, XIV, 373) аб сувязі з прасл. *želati, *želěti ’жадаць’. Агляд іншых, часам вельмі заблытаных этымалагічных канструкцый гл. у Слаўскага, 1, 251–252. Гл. яшчэ Фасмер, 1, 387. Здаецца ўсё ж, што ў корані *gal‑ адбылося супадзенне розных па паходжанню лексем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ánstoß

m -es, -stöße

1) штуршо́к; сты́мул

2) спарт. пача́так гульні́ (у футболе)

den ~ zu etw. (D) gében* — стаць ініцыя́тарам (чаго-н.)

~ errégen [gében, ver- úrsachen] — выкліка́ць абурэ́нне [рэ́зкую нязго́ду]

◊ der Stein des ~ es — ка́мень сутыкне́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éifersucht

f - рэўнасць

j-s ~ errégen — вы́клікаць рэўнасць у каго́-н.

◊ ~ ist éine Léidenschaft, die mit Éifer sucht, was das Léiden schafft — рэўнасць – гэ́та схі́льнасць знахо́дзіць усё но́выя і но́выя паку́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bring [brɪŋ] v. (brought)

1. прыно́сіць, прыво́дзіць

2. прыно́сіць прыбы́так, дахо́д;

His literary work brings him but a small income. Яго літаратурная праца прыносіць яму невялікі даход.

3. быць прычы́най; выкліка́ць;

bring (on) a fever выкліка́ць ліхама́нку

4. прыво́дзіць што-н./каго́-н. у які́-н. стан;

bring to ruin разары́ць, даве́сці да гале́чы; загубі́ць;

Bring the water to the boil. Давядзі ваду да кіпення.

bring about [ˌbrɪŋəˈbaʊt] phr. v. выкліка́ць, быць прычы́най;

What brought about the change of his decision? Што стала прычынай таго, што ён змяніў рашэнне?

bring back [ˌbrɪŋˈbæk] phr. v.

1. прыно́сіць наза́д, вярта́ць

2. нага́дваць, уваскраша́ць;

The pictures brought back many happy memories. Фатаграфіі выклікалі шмат шчаслівых успамінаў.

bring down [ˌbrɪŋˈdaʊn] phr. v.

1. прыво́дзіць да кра́ху, да пара́зы

2. пасадзі́ць (самалёт)

3. збіць (самалёт)

4. зніжа́ць (цэны, тэмпературу)

bring forward [ˌbrɪŋˈfɔ:wəd] phr. v.

1. рабі́ць прапано́ву

2. перано́сіць на больш ра́нні тэ́рмін;

The discussion was brought forward to the 2nd of March. Абмеркаванне перанеслі на 2 сакавіка.

bring in [ˌbrɪŋˈɪn] phr. v.

1. уво́дзіць;

bring in a new custom уво́дзіць но́вы звы́чай

2. уно́сіць (на разгляд);

bring in a bill уно́сіць (на разгля́д) законапрае́кт

3. law выно́сіць (прысуд)

bring on [ˌbrɪŋˈɔn] phr. v. выкліка́ць, цягну́ць за сабо́й;

Her stress was brought on by overwork. У яе стрэс ад таго, што яна шмат працавала.

bring round [ˌbrɪŋˈraʊnd] phr. v. прыве́сці ў прыто́мнасць

bring up [ˌbrɪŋˈʌp] phr. v.

1. гадава́ць, выхо́ўваць

2. падніма́ць (пытанне); ста́віць (пытанне) на абмеркава́нне

3. BrE ванітава́ць

4. comput. выво́дзіць на экра́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stagger​2 [ˈstægə] v.

1. хіста́цца, ісці́ хіста́ючыся;

He staggered to his feet. Ён ледзь устаў.

2. вага́цца, быць нерашу́чым, выкліка́ць сумне́нні

3. ашаламля́ць; узруша́ць;

I was staggered to hear the news. Я быў узрушаны, калі пачуў навіны.

4. размярко́ўваць; склада́ць рухо́мы графік;

The work is staggered in three shifts. Работа разбіта на тры змены.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падкупі́ць, падкупля́ць

1. (схіліць на свой бок) bestéchen* vt (чым-н. mit D, durch A);

мяне́ не падку́піш ich lásse mich nicht bestéchen;

2. перан. (выклікаць сімпатыю да сябе) bestéchen* vt (чым-н. durch A);

яна падкупі́ла яго сваёй ве́тлівасцю sie bestách ihn durch ihre Fréundlichkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патрабава́ць

1. fórdern vt, verlángen vt;

2. (мець патрэбу) erfórdern vt; bedürfen* vi (чаго-н. G);

гэ́та патрабу́е ўва́гі das erfórdert Áufmerksamkeit;

патрабава́ць шмат ча́су viel Zeit beánspruchen;

гэ́та патрабу́е тлумачэ́ння das bedárf éiner Erklärung;

3. (выклікаць куды-н.) bestéllen vt; berúfen* vt; áuffordern zu kómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

summon

[ˈsʌmən]

v.t.

1) выкліка́ць

He was summoned to the court — Яго́ вы́клікалі ў суд

2) скліка́ць

to summon an assembly — склі́каць зьезд

3) закліка́ць

to summon men to defend their country — закліка́ць людзе́й барані́ць сваю́ краі́ну

•

- summon one’s courage

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палі́ць¹, палю́, па́ліш, па́ліць; па́лены; незак.

1. каго-што. Знішчаць агнём.

П. паперу.

2. што. Прымушаць гарэць (для асвятлення, ацяплення).

П. дровы.

3. што. Запальваць (крыніцу асвятлення; разм.).

П. святло.

4. у чым і што. Распальваць і падтрымліваць агонь у печы; абаграваць памяшканне, раскладваючы агонь у печы, пліце і пад.

П. у печы або печ.

П. лазню.

5. што. Апрацоўваць агнём, жарам, абпальваць (разм.).

П. цэглу.

6. каго-што. Дзеяннем чаго-н. гарачага, едкага ці халоднага выклікаць апёк, адчуванне апёку.

Сонца паліла нясцерпна.

Мароз паліць твар.

7. перан., каго-што. Трывожыць, мучыць.

Смутак паліць душу.

|| зак. спалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены (да 1 і 2 знач.); наз. спале́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

|| наз. пале́нне, -я, н. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ujmować

незак.

1. браць, хапаць;

2. выяўляць, выражаць;

ujmować myśli w słowa — выражаць думкі словамі;

3. выклікаць прыхільнасць да сябе; схіляць на свой бок;

4. адбаўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)