Verbum

піяно́ла, ‑ы, ж.

Пнеўма-механічны інструмент для ігры на піяніна без піяніста, а таксама раяль, піяніна з такім інструментам.

[Англ. pianola.]

плаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаўкі (у 1 знач.). Плавільны цэх. // Які служыць для плаўкі. Плавільная печ.

пластыфіка́тар, ‑у, м.

Рэчыва, якое ўводзіцца ў склад пластмас, рызін, лакаў, фарбаў, клеяў для павышэння іх пластычнасці і эластычнасці.

ка́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сваёй мэтай караць каго‑н., прызначаны для пакарання. Карныя меры. Карныя органы. Карны атрад.

кла́панны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клапана. Клапанная адтуліна. // Прызначаны для вырабу клапанаў (у 1 знач.). Клапанная сталь.

клю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Палка з загнутым канцом для гульні ў хакей. Хакейная клюшка.

крот, крата, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна атрада насякомаедных, прыстасаваная для жыцця пад зямлёй. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з крата.

про́шывень, ‑шыўня, м.

Спец. Інструмент у выглядзе ўсечанага конуса для праціскання адтулін або паглыбленняў пры коўцы і штампоўцы металу.

пунсо́н, ‑а, м.

Спец. Металічны брусок або пласцінка з рэльефным адбіткам літары або знака, якія выкарыстоўваюцца для выціскання матрыцы.

[Фр. poinçon.]

пуцепад’ёмнік, ‑а, м.

Спец. Перасоўная машына або спецыяльнае ўстройства для пад’ёму рэйкашпальнай рашоткі пры рамонце чыгуначнай ці трамвайнай каляі.