Гру́ца ’ячныя крупы, крупнік, каша’ (БРС. Нас., Шатал.). Запазычанне з польск. gruca ’тс’ (а гэта з ням. Grütze ’тс’). Запазычанне адносна новага часу (няма ў Булыкі, Запазыч.). Параўн. Слаўскі, 1, 363.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ківаць, ; незак.

  1. Рухаць з боку ў бок або зверху ўніз; хістаць.

    • К. слупок.
  2. чым. Утвараць хістальныя рухі чым-н.

    • Сосны ківаюць верхавінамі.
    • К. нагой.
  3. Лёгкім нахілам галавы выказваць знак прывітання, адабрэння і пад.

  4. Рухам галавы, пальца падзываць каго-н. да сябе, падаваць якія-н. знакі.

  • Нечага (няма чаго) на бога ківаць (разм.) — не варта апраўдвацца, звальваць віну на іншых.

|| аднакр. кіўнуць, .

|| наз. ківанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лік1, , м.

  1. гл. лічыць.

  2. Паняцце колькасці, велічыня, пры дапамозе якой праводзіцца лічэнне.

    • Цэлыя лікі.
    • Простыя лікі.
  3. Колькасць каго-, чаго-н.

    • Л. рабочых дзён.
  4. Састаў, рад, колькасць каго-, чаго-н.

    • Быць у ліку перадавых.
  5. Граматычная катэгорыя, якая выражае адзінкавасць або множнасць.

    • Множны л.
    • Адзіночны л.

  • Без ліку (разм.) — вельмі многа, шмат.

  • Ліку няма (разм.) — вельмі многа, незлічонае мноства каго-, чаго-н.

|| прым. лікавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

згода, , ж.

  1. Станоўчы адказ, дазвол на што-н.

    • Даць згоду на што-н.
    • З чыёй-н. згоды.
    • Маўчанне — знак згоды (прыказка).
  2. Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання.

    • Прыйсці да згоды.
  3. Сяброўскія адносіны, аднадушнасць.

    • Жыць у згодзе.
  4. безас. у знач. вык. Дамовіліся, пярэчанняў няма.

    • Ну, што, з.? Едзем разам?

  • У згодзе з чым (кніжн.) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н.

  • Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

каторы, , займ.

  1. пытальны і адносны. Які іменна, які з некалькіх, які па парадку?

    • К. сыну год?
    • К. раз едзеш у Маскву?
    • Вазьмі касу, каторай учора касіў.
  2. неазнач. Не першы, не адзін, а некалькі.

    • К. раз іду я гэтым лесам.
    • К. год чакаем сына на пабыўку.
    • К. час няма добрага надвор’я (доўгі, працяглы).
  3. неазнач., часцей Іншыя, некаторыя (разм.).

    • Каторыя ўжо прыехалі, а каторыя яшчэ ў дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэх, , м.

  1. У веруючых: парушэнне правіл рэлігійнай маралі.

  2. перан. Заганны ўчынак.

    • Грахі мінулых дзён.
  3. у знач. вык. Грэшна, нядобра (разм.).

    • Г. так гаварыць.

  • Далей ад граху (разм.) — пра нежаданне ўцягвацца ў непрыемную гісторыю.

  • З грахом папалам (разм.) — з вялікімі цяжкасцямі.

  • І смех і грэх (разм.) — і смешна і сумна.

  • Няма чаго граху таіць (разм.) — трэба прызнацца.

  • Як на грэх (разм.) — як на зло, на няшчасце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

некуды, прысл.

  1. прысл. Кудысьці, невядома куды.

    • Н. ж ідзе гэта старая.
  2. безас. у знач. вык., з інф. Няма месца (куды б можна было адправіцца, змясціць каго-, што-н.).

    • Ехаць н.
    • Далей ісці н. (таксама перан. дасягнута мяжа чаго-н.; разм., звычайна неадабр.).

Далей некуды (разм.) —

  1. лепш не можа быць.
    • Дасць Бог здароўе, зажывём, далей н.;
  2. горш не можа быць (неадабр.).
    • Абрыдла мне ўсё тут, далей н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

разумець, ; незак.

  1. Усведамляць, спасцігаць розумам сэнс, змест і пад. чаго-н.: асэнсоўваць.

    • Р. усё сказанае.
    • Р. мастацтва.
    • Р. музыку.
  2. што. Ведаць, здагадвацца аб чым-н., усведамляць што-н.

    • Р. сваю памылку.
    • Р., што назад дарогі няма.
  3. Падразумяваць, мець на ўвазе.

  4. у знач. пабочн. разумееш (разумееце). Ужыв. з мэтай падкрэсліць што-н., звярнуць увагу на што-н.

    • Я, разумееш, не згодна з такой думкай.

|| наз. разуменне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

свістаць, ; незак.

  1. Утвараць свіст.

    • С. у свісток.
    • С. у пальцы.
    • Свішча паравоз.
  2. Ліцца з сілаю (пра вадкасць).

    • З крана свішча вада.
  3. перан. Не працаваць, гультаяваць (разм.).

    • Цэлы месяц свістала, а грады травой зараслі.

  • Свістаць у кулак (разм. жарт.) — растраціўшыся, сядзець без грошай.

  • Вецер свішча ў кішэнях (разм. жарт.) — няма грошай.

  • Чортам свістаць (разм.) — вельмі злавацца,варожа адносіцца да каго-н.

|| аднакр. свіснуць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

hold out

а) ахвяро́ўваць; ва́біць

to hold out hopes — ва́біць надзе́яй

б) вы́ставіць, вы́сунуць напе́рад

Hold out your hand — Вы́стаў руку́

в) праця́гваць

No strength to hold out flight — Няма́ сі́лы праця́гваць палёт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)