crush​1 [krʌʃ] n.

1. вялі́кі нато́ўп; тлум

2. ціскані́на, таўкатня́

3. фрукто́вы сок

4. мо́цнае і каро́ткае захапле́нне;

have a crush on smb. мо́цна захапля́цца кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deeply [ˈdi:pli] adv.

1. ве́льмі;

He is deeply in debt. Ён па вушы ў даўгах;

He is deeply in love. Ён моцна закаханы.

2. глыбо́ка, на вялі́кай глыбіні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loaded [ˈləʊdɪd] adj.

1. загру́жаны, абцяжа́раны

2. зара́джаны

3. : a loaded question навадно́е пыта́нне

4. infml мо́цна п’я́ны, п’я́ны ў дым

5. infml які́ мае гро́шы, пры граша́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swipe​2 [swaɪp] v. infml

1. (at) мо́цна ўда́рыць;

He swiped the ball into the field. Ён выбіў мяч у поле.

2. infml укра́сці; сцягну́ць, спе́рці (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бегатня́, ‑і, ж.

Тое, што і беганіна. Праз хвілін пяць.. [Міхалка], стомлены за дзень бегатнёй за каровамі, моцна спаў. Чорны. І толькі .. [Рыгор] паспеў падысці к дзяўчыне, як сярод пасажыраў падняўся рух і бегатня. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. Моцна, голасна, рэзка крыкнуць. — На печ! — зыкнуў на .. [дзяцей] бацька, падышоўшы дастала. Кулакоўскі.

2. Утварыць рэзкі, свісцячы гук. Зыкнуў, бразнуў сталлю-чыгуном цягнік, уздрыгануў ад натугі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарце́ць, ‑ціць; безас. зак.

Разм. Моцна захацецца, зажадацца. Да свербу ў руках.. [Юрку] закарцела падысці да акна і паглядзець, што робіцца ў хаце. Курто. Нагледзішся — і як тут закарціць Рэч іншую патрэбную купіць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залапата́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; зак.

Пачаць лапатаць. // Пралапатаць. Толькі крыллем залапоча певень Ды плёсне сом у завадзі ракі. Свірка. Раптам зусім блізка ад мяне, справа, нешта моцна залапатала і чмякнулася на зямлю. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́пам, прысл.

1. Хуткім алюрам; наўскач. Афіцэр сеў і пагнаў галопам, але ў каня моцна заквактала селязёнка, і коннік перавёў яго на шаг. Карпюк. Бягуць, галопам імчаць коні. Бядуля.

2. перан. Вельмі хутка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дупло́, ‑а, н.

1. Пустата ў ствале дрэва на месцы выгніўшай драўніны. Засунуць руку ў дупло. □ Птушаняты спяць пад крыллем, матчыным І вавёркі ў дуплах моцна спяць. Панчанка.

2. Адтуліна, дзірка ў зубе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)