verüben

vt твары́ць, рабі́ць, вытвара́ць (што-н. дрэннае)

veles verübt hben — мець мно́га на сумле́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

преда́ниеII (легенда) пада́нне, -ння ср.;

по преда́нию паво́дле пада́ння;

свежо́ преда́ние, а ве́рится с трудо́м было́ няда́ўна, а паве́рыць ця́жка; мно́га чу́ецца, ды ма́ла ве́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

причу́да ж. вы́думка, -кі ж.; (чудачество) дзіва́цтва, -ва ср.; (каприз) капры́з, -зу м.; (прихоть) обл. пры́хамаць, -ці ж.;

у него́ мно́го причу́д у яго́ мно́га дзіва́цтваў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скажэ́нне ср., в разн. знач. искаже́ние, извраще́ние;

с. пла́на — искаже́ние (извраще́ние) пла́на;

у кні́зе вы́яўлена мно́га ~нняў — в кни́ге обнару́жено мно́го искаже́ний (извраще́ний)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Настая́шча ’досыць многа’: Грыбоў настаяшча наадбіралі (мядз., Шар. словатв.), ’многа, як належыць’ (брасл., Сл. ПЗБ; шчуч., Сцяшк. Сл.), ’як мае быць’ (Сцяц.), ’даволі’, ’добра’, ’поўнасцю’ (Сл. ПЗБ, Жд. 2), сюды ж настаяшчы, настояшчы ’сапраўдны, праўдзівы’: Сягодня настаяшчая пагода (Некр., Сцяц., Сл. ПЗБ, ТС), ’даволі значны’ (ТС). Запазычана праз рус. настоящий ’сапраўдны’ са ст.-слав. настомыііть ’тс’, параўн. хлібь настоьынтааго дьне, ад настоит и ’павінен быць; быць прысутным’ (гл. стаяць, стаць), сінонім насжштьнъ (ад *sętь ’ёсць’, параўн. сутнасць, прысутнасць і інш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надакляро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму.

Разм. Наабяцаць многа чаго‑н. каму‑н. Нахлябіч.. надакляроўваў .. [Паўлючку] і дрэва на хату, і яшчэ там нечага. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нады́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., чым і без дап.

Уволю, многа падыхаць. Макар доўга ляжаў, дыхаючы парнай зямлёю, і ніяк не мог надыхацца. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Накупіць многа чаго‑н. Настаўніца панакупляла ўсякіх падарункаў. Мурашка. Яшчэ студэнтам.. [Мікалай] на сваю стыпендыю панакупляў саджанцаў яблынь. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выплюхнуць што‑н. з многіх пасудзін, выплюхнуць усё або многа чаго‑н. Дзеці павыплюхвалі ваду з ночваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Прыпісаць у дадатак да чаго‑н. многа каго‑, чаго‑н. Напрыпісваць лішніх працадзён. Напрыпісваць у дом кватарантаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)