informować się
inform|ować się
незак.
1. даведвацца;
podróżni ~ują się o ceny biletów — пасажыры даведваюцца пра кошт білетаў;
2. інфармаваць адно аднаго; паведамляць адно аднаму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaginąć
zaginą|ć
зак. прапасці; загінуць;
~ć bez śladu — прапасці бясследна;
list ~ł — ліст згубіўся;
wszelki słuch o nim ~ł — пра яго ні слуху ні духу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zapomnieć
зак. забыць; забыцца; запамятаць;
zapomnieć о wszystkim na świecie — забыць пра ўсё на свеце; забыцца на ўсё;
zapomnieć język w gębie разм. маўчаць як мур
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pojęcie
pojęci|e
н.
1. разуменне; паняцце;
2. паняцце;
3. разм. паняцце; уяўленне;
nie mieć (zielonego) ~a o czym — не мець (зялёнага, ніякага) паняцца пра што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
potrącenie
н.
1. дотык; штуршок;
2. перан. згадка пра што; закрананне;
3. адлічэнне; вылічэнне; вылік; утрыманне;
potrącenie podatku — адлічэнне з падатку;
z ~m — за вылікам чаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
delikatny
delikatn|y
1. далікатны; тонкі;
~a sprawa — далікатная справа;
~e zdrowie — слабое здароўе;
~e dotknięcie — лёгкі дотык;
2. (пра чалавека) ветлівы; далікатны; ласкавы; паслужлівы; чулы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ekran, ~u
м. экран;
mały (szklany) ekran — блакітны экран (пра тэлевізар);
srebrny ekran — кінаэкран;
wchodzić (wejść) na ~y — выходзіць (выйсці) на экраны;
gwiazda ~u — зорка экрана
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Гуга́ць ’гуляць, банкетаваць; весці разгульнае жыццё’ (Нас.). Трубачоў (Эт. сл., 7, 167) параўноўвае са славен. gúgati ’гайдаць, разгушкаць’, чэш. huhati ’крычаць (пра саву)’, рус. гу́га́ть ’гайдаць, разгойдваць’. Паводле Трубачова (там жа), слова экспрэсіўнага паходжання. Гл. яшчэ Бернекер, 1, 361; Фасмер, 1, 469.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жано́чы. Укр. жіночий ’тс’. Зах.-рус. (ст.-бел. і ст.-укр.) утварэнне ад женъка ’жанчына’ (укр. жінка ’жанчына’). Утворана як прыналежны прыметнік (параўн. дзявочы). Пра зах.-рус. характар слова (а не запазычанне з укр.) сведчыць пашырэнне слова ў гаворках (Сцяшк. МГ). Гл. жо́нка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зяні́ца ’зрэнка’. Рус. зени́ца, укр. зіни́ця, чэш. zenice, славен. zęníca, серб.-харв. зе̏ница, зје̏ница, балг. зенѝца, макед. зеница. Ст.-слав., ст.-рус. зѣница. Прасл. zěnica ад zěn‑a з суф. ‑ica. Пра *zěn‑ гл. зенкі; гл. яшчэ ззяць, зрэнкі. БЕР, 1, 635.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)