Verbum

абшыва́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лодка з дошак, у адрозненне ад чаўна, які выдзёўбваецца з суцэльнага ствала дрэва.

Пераплыць на абшыванцы Дняпро.

|| прым. абшыва́начны, -ая, -ае.

ава́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ, які складае частку насельніцтва паўночнага Каўказа (Дагестана, Азербайджана і інш.).

|| ж. ава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ава́рскі, -ая, -ае.

агі́дны, -ая, -ае.

Які выклікае агіду (у 1 знач.); вельмі дрэнны, брыдкі, гадкі.

А. пах.

А. ўчынак.

А. чалавек.

|| наз. агі́днасць, -і, ж.

Кожная а. павінна сваю прыстойнасць мець (прыказка).

адзеравяне́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў цвёрдым, як дрэва, неадчувальным.

Адзеравянелыя ад холаду рукі.

2. перан. Анямелы, здранцвелы, нерухомы, застылы.

А. твар.

3. перан. Безуважны, абыякавы.

|| наз. адзеравяне́ласць, -і, ж.

абажу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу лямпы пэўную афарбоўку.

Ружовы а.

|| прым. абажу́рны, -ая, -ае.

крухма́л, -у, м.

Белы парашок без смакавых якасцей, які атрымліваецца з некаторых раслін (прымяняецца ў харчовай, хімічнай і іншай прамысловасці).

Бульбяны к.

Кукурузны к.

|| прым. крухма́льны, -ая, -ае.

К. завод.

крытыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які схільны ўсё крытыкаваць, ва ўсіх бачыць адны недахопы.

|| ж. крытыка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. крытыка́нскі, -ая, -ае.

крэ́мень, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Вельмі цвёрды мінерал, які першапачаткова ўжываўся для высякання агню.

2. перан. Пра чалавека з цвёрдым характарам.

|| прым. крамянёвы, -ая, -ае (да 1 знач.).

лаба́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Бязрогі, які не мае рог.

Лабатая карова.

2. Тое, што і лабасты.

3. перан. Круглы, высокі, падобны на лоб.

Л. ўзгорак.

|| наз. лаба́тасць, -і, ж.

пакая́нны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ўтрымлівае ў сабе пакаянне; вінаваты.

П. выгляд.

Пакаяннае пісьмо.

Напісаць пакаянную (наз.).

◊

Пакаяннай галавы меч не сячэ (прыказка) — таму, хто прызнаў сваю віну, трэба дараваць.