інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй. І.-механік. Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

камо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Спецыяліст па межаванні і землеўпарадкаванні.

|| прым. камо́рніцкі, -ая, -ае. К. абмер зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

тральшчык назоўнік | мужчынскі род

  1. Ваеннае або рыбалоўнае судна для тралення.

  2. Спецыяліст, які кіруе лоўляй рыбы тралам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

туберкулёзнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

  1. Чалавек, хворы туберкулёзам.

  2. Урач, спецыяліст па лячэнню туберкулёзу.

|| жаночы род: туберкулёзніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

настройшчык назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па настройцы музычных інструментаў.

  • Н. раяляў.

|| жаночы род: настройшчыца.

|| прыметнік: настройшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лётчык назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.

  • Ваенны л.

|| жаночы род: лётчыца.

|| прыметнік: лётчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мадэліст назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па вырабу мадэлей (у 2 знач.).

|| жаночы род: мадэлістка.

|| прыметнік: мадэлісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

маркшэйдэр назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па геадэзічных здымках горных распрацовак і правільнай эксплуатацыі нетраў.

|| прыметнік: маркшэйдэрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

метадыст назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па методыцы выкладання якога-н. прадмета.

|| жаночы род: метадыстка.

|| прыметнік: метадысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

акустык назоўнік | мужчынскі род

  1. Спецыяліст у галіне акустыкі (у 1 знач.).

  2. Работнік, які абслугоўвае гукаўлоўныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)