infer

[ɪnˈfɜ:r]

(-rr-) v.t.

1) рабі́ць высно́ву, высно́ўваць, абгрунто́ўваць; выво́дзіць (рабі́ць высно́ву)

2) падразумява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэвалюцыянізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. Пашырыць (пашыраць) ідэі рэвалюцыі сярод каго‑н.; зрабіць (рабіць) каго‑, што‑н. рэвалюцыйным. Бальшавіцкія сілы арміі рэвалюцыянізавалі і рабоча-сялянскія масы Беларусі. «Полымя».

2. Змяніць (змяняць) карэнным чынам, зрабіць (рабіць) перадавым, больш дасканалым шляхам новаўвядзенняў, пераўтварэнняў. Рэвалюцыянізаваць спосабы вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

revolutioníeren

[-vo-]

vt рабі́ць пераваро́т, бунтава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rüffeln

vt разм. рабі́ць вымо́ву [наганя́й, галавамо́йку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

saníeren

vt аздараўля́ць, рабі́ць сана́цыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wítzeln

vi рабі́ць няўда́лыя [тупы́я] жа́рты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dárbringen

* vt падно́сіць, рабі́ць (падарунак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinkerben

vt насяка́ць, рабі́ць зару́бкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erzéugen

vt рабі́ць, вырабля́ць, ствара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

experimentíeren

vi эксперыментава́ць, рабі́ць до́следы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)