zuréchtstellen

аддз. vt

1) паста́віць на ме́сца

2) прыгатава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zusámmenholen

vt збіра́ць з ро́зных канцо́ў (у адно месца)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hálteplatz

m -es, -plätze ме́сца стая́нкі, ста́нцыя; марск. пры́стань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

immigríeren

vi (s) іміграва́ць, прыязджа́ць на ста́лае ме́сца жыха́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

здра́ўніца, ‑ы, ж.

Установа, месца, прыстасаванае для лячэння і адпачынку. Дзіцячая здраўніца. Здраўніцы Каўказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́нішча, ‑а, н.

Месца здабычы гліны. Пніцкі.. палез з рыдлёўкаю ў раскапанае глінішча. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання аўтамабіляў, а таксама для аўтамабільных спаборніцтваў.

[Фр. autodrome.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дмель, ‑і, ж.

Мелкае месца каля берага. На пясчанай водмелі ляжалі перакуленыя лодкі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́віхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Зрушыць з пастаяннага месца ў суставе. Вывіхнуць нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пукласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выпуклага. Выпукласць паверхні, вачэй, лінзы.

2. Выпуклае месца, пукатасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)