house

[haʊz]

1.

n., pl. houses [ˈhaʊzɪz]

1) дом -у m., ха́та f.

to keep house — ве́сьці ха́тнюю гаспада́рку

2) пала́та f.

3) тэа́тар -ру m., пу́бліка f.; наве́дваньне n.

The house was jammed — Тэа́тар быў набі́ты бітко́м

We had a good house — Была́ до́брая наве́двальнасьць

to bring down the house, informal – вы́клікаць бу́ру во́плескаў

2.

v.t.

1) прыма́ць або́ дава́ць дом для жыцьця́

2) забясьпе́чваць жытло́м

3) дава́ць прыту́лак

3.

v.i.

жыць, займа́ць жыльлё

•

- house agent

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

offer

[ˈɔfər]

1.

v.

1) прапанава́ць; ахвярава́ць; дава́ць

He offered to help us — Ён запрапанава́ў нам дапамагчы́

to offer a proposal — падава́ць прапано́ву

to offer resistance — супраціўля́цца, адбіва́цца

2) надара́цца

if the opportunity offers — калі́ нада́рыцца наго́да

3) спрабава́ць; мець наме́р, наме́рвацца

to offer to strike — наме́рыцца ўда́рыць

4) дава́ць

He offered twenty dollars for our old stove — Ён дава́ў два́ццаць даля́раў за на́шую стару́ю пліту́

2.

n.

1) прапано́ва f.

2) наме́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адбо́й м.

1. (род. адбо́ю) в разн. знач. отбо́й;

а. паве́транай трыво́гі — отбо́й возду́шной трево́ги;

трубі́ць а. — труби́ть отбо́й;

2. (род. адбо́я) (инструмент) маркиро́вочный молото́к;

3. (род. адбо́я) (в санях) отво́д;

◊ адбо́ю няма́ — (ад каго, чаго) отбо́ю нет (от кого, чего);

дава́ць а. — дава́ть отбо́й;

біць а. — бить отбо́й, идти́ (пойти́) на попя́тный (на попя́тную)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fartuch

м. фартух;

fartuch lekarski — доктарскі халат;

trzymać kogo przy ~u — трымаць каго пры сабе; не даваць волі каму;

trzymać się czyjego ~a — трымацца за чыю спадніцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́рла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Храстковая трубка ў пярэдняй частцы шыі, якая з’яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў.

У горле перасохла.

Браць за г. (таксама перан.: сілай прымушаць рабіць што-н.). Г. перагрызці (таксама перан.: бязлітасна расправіцца з кім-н. са злосці).

2. Агульная назва зева, глоткі і гартані.

Хвароба г.

3. Верхняя звужаная частка пасудзіны.

Г. збана.

4. Вузкі выхад з заліва, вусце (спец.).

◊

Прыстаць з нажом да горла — назойліва патрабаваць.

Прамачыць горла — трохі выпіць.

Стаяць папярок горла — вельмі замінаць.

У горла не лезе — зусім не хочацца есці.

З горла лезе (разм., неадабр.) — вельмі многа мець чаго-н.

На ўсё горла (разм.) — з усёй сілы (спяваць, крычаць).

Па горла (разм.) — Надта многа.

Работы па горла.

Яды хапае па горла.

Стаяць косткай у горле (разм., неадабр.) — не даваць спакою, перашкаджаць.

|| прым. гарлавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crop​2 [krɒp] v.

1. падстрыга́ць; падрэ́зваць, падраза́ць; зраза́ць, зрэ́зваць (кветкі)

2. шчыпа́ць (траву, лісце)

3. садзі́ць, саджа́ць, се́яць;

crop a field with wheat засе́яць по́ле пшані́цай

4. дава́ць ураджа́й;

The barley cropped well this year. Ячмень добра ўрадзіў у гэтым годзе.

5. збіра́ць ураджа́й; жаць; касі́ць

crop up [ˌkrɒpˈʌp] phr. v. нечака́на з’яўля́цца, узніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

naturalize, BrE -ise [ˈnætʃrəlaɪz] v.

1. дава́ць грамадзя́нства; атры́мліваць грамадзя́нства;

She was naturalized in Spain. Яна атрымала іспанскае грамадзянства.

2. запазыча́ць, запазы́чваць (словы, выразы з іншай мовы);

This word was naturalized into/in English in the 20th century. Гэтае слова ўвайшло ў англійскую мову ў XX стагоддзі.

3. акліматызава́цца; прыжыва́цца, прыма́цца (пра жывёл, расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падзялі́цца

1. (на часткі) sich téilen;

2. матэм. téilbar sein;

2. (даваць частку) téilen vi (з кім-н. mit D);

падзялі́цца з кім-н. чым-н. mit j-m etw. téilen;

3. (паведаміць) Mítteilung máchen;

падзялі́цца ўра́жаннямі з кім-н. j-m séine Éindrücke mítteilen;

4. зал. стан getéilt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Réchenschaft

f - справазда́ча;

j-m zur ~ zíehen* прыця́гваць каго́-н. да адка́знасці;

~ áblegen дава́ць [рабі́ць] справазда́чу;

~ für etw. (A) schúlden [schúldig sein] быць абавя́заным зрабі́ць справазда́чу аб чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geréichen

vi (zu D) служы́ць, быць падста́вай (да чаго-н.)

j-m zur Éhre ~ — рабі́ць го́нар каму́-н.

zum Náchteil ~ — прычыня́ць [рабі́ць] шко́ду

zum Vergnügen ~ — дава́ць задавальне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)