кало́ ць ¹, калю́ , ко́ леш, ко́ ле; калі́ ; незак.
1. каго-што . Датыкаючыся чым-н. вострым, выклікаць боль.
К. іголкай.
Цэлы дзень калола (безас. ) пад сэрцам (перан. ).
2. каго (што ). Рабіць укол, уколы (разм. ).
Хвораму калолі антыбіётыкі.
3. каго (што ). Забіваць чым-н. вострым.
К. свінню.
4. каго-што . Біць рагамі, бадаць (разм. ).
Бедная тая дамова, дзе вала коле карова (прыказка).
5. перан. , каго (штобез дап. Рабіць каму-н. колкія заўвагі, папракаць.
К. дакорамі.
◊
Калоць (у) вочы (разм. ) — папікаць, дакараць, сарамаціць.
Праўда вочы коле (прыказка) — пра нежаданне слухаць непрыемную праўду.
|| зак. закало́ ць , -калю́ , -ко́ леш, -ко́ ле; -калі́ ; -ко́ латы (да 3 знач. ).
|| аднакр. кальну́ ць , -ну́ , -не́ ш, -не́ ; -нём, -няце́ , -ну́ ць; -ні́ (да 1, 2 і 5 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адазва́ цца , адзаву́ ся, адзаве́ шся, адзаве́ цца; адзавёмся, адзавяце́ ся, адзаву́ цца; адзаві́ ся; зак.
1. Адказаць на кліч, адгукнуцца; падаць голас, абазвацца; прагучаць у адказ на які-н. гук, удар; адбіцца.
Ледзь чутным трымценнем адазваліся ў вокнах шыбы.
Я крычаў, але ніхто не адазваўся.
2. аб кім-чым . Выказаць сваю думку, даць ацэнку каму-, чаму-н.
Добра а. аб новай кнізе.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ). Выклікаць сабою якое-н. пачуццё, адчуванне і пад. ; даць сябе адчуць, выявіцца.
Спрацаванасць адазвалася хваробай.
Звестка адазвалася моцным болем у сэрцы.
4. перан. , на штобез дап. Аднесціся спачувальна да чаго-н. ; адказаць якім-н. пачуццём на што-н.
А. на заклік.
А. на просьбу.
|| незак. адзыва́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смакта́ ць , смакчу́ , смо́ кчаш, смо́ кча; смакчы́ ; незак. , што.
1. Губамі і языком уцягваць у рот што-н. вадкае праз вузкую адтуліну ў чым-н.
С. малако.
2. Пра насякомых і некаторых жывёлін: усмоктваць у сябе што-н. вадкае пры дапамозе спецыяльных органаў.
Пчала смокча нектар з кветкі.
Авадні смокчуць кроў каня.
3. Трымаць у роце, размінаючы, размякчаючы губамі, языком і змочваючы слінай.
С. цукар.
4. Трымаючы што-н. у роце, рабіць смактальныя рухі языком і губамі.
С. соску.
С. лапу.
С. люльку (курыць).
5. перан. безас. Выклікаць тупы боль.
Смокча пад грудзямі.
◊
Смактаць кроў з каго-н. — мучыць, прыгнятаць каго-н. , здзекавацца з каго-н.
|| наз. смакта́ нне , -я, н. прым. смакта́ льны , -ая, -ае (да 1—4 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
challenge
[ˈtʃælɪndʒ]
1.
v.
1) выкліка́ ць (на спабо́ рніцтва, дуэ́ ль)
2) аклі́ кнуць, затрыма́ ць (каб папыта́ ць про́ пуск)
3) аспрэ́ чваць; паддава́ ць сумне́ ву
4) Law э́ чваць прыся́ жных
2.
n.
1) вы́ клік -у m. о́ рніцтва, дуэ́ ль)
2) во́ клік вартаво́ га “хто ідзе́ ?”
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pervert
1. [pərˈvɜ:rt]
v.
1) зво́ дзіць, зьбіва́ ць з пра́ вільнага шляху́
2) перакру́ чваць, скажа́ ць (сло́ вы)
3) злоўжыва́ ць (сваі́ мі здо́ льнасьцямі)
4) выкліка́ ць фізы́ чнае або́ мара́ льнае выраджэ́ ньне; выраджа́ цца; зво́ дзіцца
2. [ˈpɜ:rvɜ:rt]
n.
выраджэ́ нец, збачэ́ нец -ца m. асабл. сэксуа́ льны)а́ т -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blight
[blaɪt]
1.
n.
1) по́ шасьць, хваро́ ба, шко́ днік (расьлі́ наў)
2) Figur. а́ ньне n. а́ р -у m.
3) занепада́ ньне n. а́ д -у m.
urban blight — гарадзкі́ заняпа́ д
2.
v.t.
1) выкліка́ ць хваро́ бу расьлі́ наў; шко́ дзіць
2) разьбіва́ ць, руйнава́ ць (надзе́ ю, пля́ ны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blister
[ˈblɪstər]
1.
n.
1) пухі́ р -а́ m. е́ ле)
2) пухіро́ к, пухі́ р на расьлі́ не
3) Med. ы́ пля́ стыр
2.
v.t.
1) выкліка́ ць пухіры́ на це́ ле
2) Figur. а́ ць, атакава́ ць во́ стрымі сло́ вамі
3.
v.i.
пакрыва́ цца пухіра́ мі або́ прышча́ мі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
trigger
[ˈtrɪgər]
1.
n.
1) куро́ к -ка́ m.
to pull the trigger — наці́ снуць на куро́ к, спусьці́ ць куро́ к
2) пачатко́ вы і́ мпульс, штуршо́ к -ка́ m.
3) саба́ чка f. і́ зьме)
2.
v.t.
выкліка́ ць , пачына́ ць
•
- quick on the trigger
- trigger-happy
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
arouse
[əˈraʊz]
1.
v.t.
1) будзі́ ць
The noise aroused him — Го́ ман разбудзі́ ў яго́
2) узбуджа́ ць
to arouse suspicion — узбуджа́ ць, выкліка́ ць падазрэ́ ньне
3) пабуджа́ ць, уздыма́ ць
to arouse to action — пабуджа́ ць да дзе́ яньня
2.
v.i.
прачына́ цца; прабуджа́ цца, узбуджа́ цца (пра пачуцьцё)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
назначэ́ нне , ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. назначаць — назначыць.
2. Распараджэнне, пастанова аб прызначэнні на якую‑н. пасаду, работу. Атрымаць назначэнне. □ Дэсант лічыўся разгромленым, і .. [камандзір] чакаў новага назначэння. Чорны . // Разм. Дакумент, які пацвярджае прызначэнне на пасаду, работу. У кішэні ляжала назначэнне на новую работу.
3. Асноўная функцыя, роля каго‑, чаго‑н. Атрад асобага назначэння. // Мець сваё назначэнне. □ Сваё галоўнае назначэнне, як настаўніка, Лабановіч вызначаў так: абудзіць у вучнях і выклікаць да дзеяння крытычны розум. Колас .
4. Прадпісанне ўрача. Доктар Сільвановіч запісваў у картачку назначэнне хвораму. Арабей .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)