Перашэ́ек ’поле, лес і інш. прастора, якія што-небудзь раздзяляюць’ (рэч., ЛА, 5). Пад уплывам рус. переше́ек ’тс’, параўн. адаптаванае літаратурнае перашыек ’вузкая паласа, што злучае часткі сушы або аддзяляе адзін водны масіў ад другога’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гребёнка ж.

1. (расчёска) грабяне́ц, -нца́ м., грэ́бень, -ня м.;

2. тех. грэ́бень, -ня м.;

◊

стричь всех под одну́ гребёнку стры́гчы ўсіх пад адзі́н грэ́бень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ко́лкасць ж

1. Spítzigkeit f -, Stáchelichkeit f -;

2. (з’едлівая заўвага) Sticheléi f -, -en; Ánzüglichkeit f -, -en (абразлівы намёк);

гавары́ць ко́лкасці адзі́н аднаму́ einánder Bósheiten ságen, einánder stícheln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мане́р м разм:

такі́м мане́рам auf sólche Art [Art und Wéise];

на мане́р … wie …;

на адзі́н мане́р auf éine Art (und Wéise);

на свой мане́р auf éigene Art (und Wéise)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

распасо́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

У спорце — некалькі перадач мяча адзін другому членамі адной каманды.

распасо́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

У картачнай гульні — становішча, калі ўсе ігракі адмаўляюцца ад ігры і аб’яўляюць пас. [Іван Пятровіч] заказаў тады яшчэ адзін круг распасоўкі, але і тут яму не пашанцавала — нахапаў узятак болей за ўсіх. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánblicken

1.

vt глядзе́ць, гля́нуць (на каго-н.)

2.

(sich) перагля́двацца, глядзе́ць (адзі́н на аднаго́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gléichzeitig

1.

a адначасо́вы, аднача́сны

2.

adv адначасо́ва, ра́зам, у адзі́н і той жа час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ineinánder gréifen

* аддз. vi

1) тэх. счэ́плівацца адзі́н з адны́м

2) быць ва ўзаемадзе́янні, узаемадзе́йнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

батэрфля́й, ‑ю, м.

Адзін са спосабаў спартыўнага плавання, пры якім грабок робіцца ў вертыкальнай плоскасці і абедзве рукі адначасова выносяцца на паверхню вады.

[Ад англ. butterfly — матылёк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшчыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Разм. Адарваць шчыпком, адшчыпнуць. Таццяна не ўцерпела, адшчыкнула адзін пялёстак, паспытала яго. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)