Verbum

заве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., каго-што.

Закрыць, павесіўшы што‑н. Завесіць дзіця ў калысцы. □ Маці завесіла вокны знадворку саламянымі матамі. Хомчанка.

заве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Заняць, запоўніць чым‑н. павешаным у вялікай колькасці; пазавешваць. Завешаць увесь двор вялізнай. Завешаць сцены карцінамі.

навыбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Пры выбракоўцы значную колькасць чаго‑н. адкінуць як недабраякаснае, неадпавядаючае стандарту. Навыбракоўваць касцюмаў. Навыбракоўваць кароў.

павыка́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выкачаць усё, многае або ўсіх, многіх. Павыкачваць бялізну. Павыкачваць грады. Павыкачваць дзяцей у снег.

павылуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылучыць адно за другім усіх, многіх або ўсё, многае. Павылучаць кандыдатаў. Павылучаць словы ў тэксце.

пагла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Гладзіць злёгку або час ад часу. Пагладжваць бараду. □ Даяркі пагладжвалі кароў па вылінялых спінах. Асіпенка.

падра́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

У мове паляўнічых — злёгку раніць, падстрэліць. Я ударыў па .. [дзіку] дуплетам І падраніў, а не паклаў. Караткевіч.

праганя́ць ​¹, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прагнаць.

праганя́ць ​², ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што і без дап.

Ганяць некаторы час.

працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.

пазгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сагнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазгінаць галіны. / у перан. ужыв. Гора не пазгінала людзей.