1. Ручнік з доўгімі махрамі. У мыцельніку, пад чысцюсенькім, надвое зложаным трапкачом, ляжаў касцёр блінцоў.Гартны.— Вось тут, бліжэй да стала садзіцеся са сваёй канторай, — змахнула трапкачом стол Параска Карпаўна.Бялевіч.
2.Разм. Лупцоўка, біццё такім ручніком. [Баба] схапіла Віцю за руку, не даўшы нават распрануцца, задрала [ф]уфайку і — трапкача, трапкача! — «каб ведаў, .. як пад рукі злыдням лезці!».Паўлаў.[Маці] дала яму добрага трапкача, прагнала з хаты, сказаўшы: — Не руш чужое!Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
How much practical experience of working with computers do you have? Які ў вас практычны вопыт у рабоце з камп’ютарамі?
2. практы́чны, зру́чны; кары́сны; мэтазго́дны;
a practical table зру́чны стол
3. істо́тны, рэа́льны;
practical schemes рэа́льныя пла́ны
4. факты́чны; цяпе́рашні
♦
for all practical purposes практы́чна, факты́чна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
reach2[ri:tʃ]v.
1. дасяга́ць, дахо́дзіць (да чаго-н.); даязджа́ць;
reach the summit of the mo untain дабра́цца да вяршы́ні гары́;
The sum total reaches hundred francs. Агульная сума складае сто франкаў.
2. праця́гваць, выця́гваць; распасціра́ць;
reach one’s hand across the table працягну́ць руку́ праз стол
3. дастава́ць, браць; дацягну́цца (да чаго-н.);
I saw him reach for the gun. Я бачыў, як ён схапіўся за зброю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zasiąść
зак.
1. сесці;
zasiąść do stołu — сесці за стол;
zasiąść na tronie — узысці на трон;
2.do czego засесці, сесці за што;
zasiąść do pracy — сесці за працу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zastawić
зак.
1. заставіць; загрувасціць;
zastawić pokój meblami — заставіць пакой мэбляй;
2. расставіць;
3. залажыць, аддаць у залог;
zastawić w lombardzie — залажыць у ламбардзе;
zastawić stół — накрыць на стол
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спуска́ннеср.
1.в разн. знач. спуска́ние; опуска́ние;
2.разг. ва́лка ж.;
3. сба́вка ж.;
4. спуска́ние, све́шивание;
5.перен. спуск м.; проще́ние;
6.стол. фугова́ние; подго́нка ж.; приго́нка ж.;
7. испуска́ние;
1-7 см. спуска́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Моняла, мо́няло ’марудны чалавек’ (драг., стол., Нар. лекс.), монятысь ’павольна рабіць’ (драг., Лучыц-Федарэц), укр.монятися ’мяцца, марудзіць, кешкацца’, рус.алан.моньжа ’вялы, хілы, хворы’, ’маруда’, ’п’яны чалавек’, арх.моня ’непаваротлівая, ціхая дзяўчына’. Няясна. Фасмер (2, 651) дапускае, што, магчыма, слова паходзіць ад імя Моня < Митрофан. Непераканаўча. Магчыма, што лексема моня паходзіць з народных вераванняў. Параўн. літ.mõnas ’лясун’, mõnai ’чары’ і іншыя слав.: польск.zmora, паўд.-слав.mora, бел.мана́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
засла́цьIсов. засла́ть; (куда-л. далеко — ещё) усла́ть;
з. на Камча́тку — засла́ть (усла́ть) на Камча́тку;
з. груз не па прызначэ́нні — засла́ть груз не по назначе́нию
засла́цьIIсов.
1. застла́ть, застели́ть;
з. стол абру́сам — застла́ть (застели́ть) стол ска́тертью;