загіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Прывесці ў стан гіпнозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загніва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. загнівацца — загнісціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загніва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які прыйшоў у стан упадку, разлажэння. Загніваючы капіталізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажыва́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. зажываць ​1 — зажыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагара́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. дагараць — дагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспе́рснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан дысперснага. Дысперснасць рэчыва. Ступень дысперснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрэгулява́цца, ‑люецца; зак.

Прыйсці ў неабходны для работы стан; стаць адрэгуляваным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адта́йванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адтайваць — адтаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыжэ́нне, ‑я, н.

Спец. Ператварэнне газаў у вадкі стан шляхам ахаладжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азвярэ́ласць, ‑і, ж.

Стан азвярэлага. Мацвеевы вочы гарэлі раптоўнай азвярэласцю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)