сле́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы, зборцы і рамонце металічных вырабаў.

С.-зборшчык.

С.-сантэхнік.

|| прым. сле́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трэцякла́сны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да памяшканняў, месцаў трэцяга класа на транспарце.

Т. вагон.

2. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны (разм.).

Т. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чака́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па чаканцы (у 1 знач.).

|| ж. чака́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. чака́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

энерге́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па энергетыцы.

2. Напітак, у склад якога ўваходзяць рэчывы, што ўзбуджаюць нервовую сістэму, танізуюць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

specjalista

specjalist|a

м. спецыяліст;

lekarz ~a — урач (лекар, доктар) спецыяліст;

on jest ~ą od tego — ён на гэта майстар; ён у гэтым майстар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

граматы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне граматыкі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст, які разводзіць і вырошчвае каўчуканосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэлі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па вырабу мадэлей (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мантажо́р, ‑а, м.

У кінематаграфіі, фатаграфіі — спецыяліст па мантажу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дык, ‑а, м.

Спецыяліст па медыцыне, урач. // Разм. Студэнт медыцынскай навучальнай установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)