тылавы́ вайск. rǘckwärtig; Rück(en)-;

тылавы́ раён rǘckwärtiger Raum;

тылавы́я ча́сці rǘckwärtige Trúppenteile pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Industríebezirk

m -(e)s, -e індустрыя́льны [прамысло́вы] раён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rayon

[rε'jɔ˜:] m -s, -s раён; уча́стак; акру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stádtteil

m -s, -e раён го́рада; кварта́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

Разм. Хадзіць доўга, неаднаразова. Колькі мы спісалі паперы, колькі ў раён папахадзілі! Просім: пусціце праз вёску аўтобус. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі рыбы, ракападобных і інш., прыгатавання прадуктаў з іх і пад. Рыбапрамысловы камбінат. Рыбапрамысловы раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

East End [ˌi:stˈend] n. the East End Іст-Энд (прамысловы і партовы раён у Лондане)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́нацька ’вунь там’ (Гарэц., Бяльк., Касп.), ву́нацкі ’тс’ (Нас.). Памяншальна-ласкальнае ўтварэнне ад вун, вуна, вунака; параўн. ту́тацька, ту́тацькі, змякчэнне, магчыма, экспрэсіўнага характару, аднак арэал распаўсюджання ўказвае на раён былога цокання; параўн. у інш. раёнах ту́така, ту́тачка, ту́тачкі, ту́тачы (Карскі 2-3, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агра́рны, ‑ая, ‑ае.

Сельскагаспадарчы, звязаны з землекарыстаннем, землеўладаннем. Аграрная краіна. Аграрная палітыка. Аграрная праграма. Аграрнае пытанне. Аграрнае заканадаўства. Аграрны крызіс. Аграрны раён. Аграрны рух.

[Лац. agrarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак.

1. каго-што. Злучыць з чымн.; уключыць у склад чаго-н. іншага, асноўнага.

П. да кампаніі.

П. раён да другой вобласці.

2. каго (што). Даць магчымасць уключыцца ў якую-н. дзейнасць, зрабіць удзельнікам чаго-н.

П. падлеткаў да грамадска-карыснай працы.

|| незак. прылуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прылучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)