адлі́цца, адальецца і адліецца; зак.

1. Быць зробленым з дапамогай ліцця.

2. Тое, што і адліць (у 2 знач.).

•••

Адальюцца каму чые слёзы гл. сляза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрата́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Выконваць абавязкі сакратара; быць сакратаром. — А калі ён [сын] такі ўжо грамацей, — сказала маці, — няхай будзе сакратаром. Хай сакратарыць!.. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́петр, ‑а, м.

Жазло, упрыгожанае разьбой і каштоўнымі камянямі — знак царскай улады.

•••

Пад скіпетрам чыім — пад уладай якога‑н. гасудара, дзяржавы (быць, знаходзіцца і пад.).

[Грэч. skēptron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стральча́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму востравугольнай аркі. Гэта .. павінна было быць нешта накшталт ні то хорама, ні то палаца .. з вялізнымі стральчатымі вокнамі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

така́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Займацца такарнай справай; быць токарам. Падбадзёраны першай удачай, Андрэй нават дазволіў сабе дні два не такарнічаць, вывучаючы станок. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрознівацца, адразняцца, розніцца, разыходзіцца, адыходзіць, быць адменным

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

магчы, прымець □ мець магчымасць, быць у сілах

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

бест

(перс. best)

заснаванае на даўнім звычаі права недатыкальнасці некаторых месцаў у Іране (мячэцей, дамоў вышэйшага духавенства, іншаземных пасольстваў), адкуль чалавек, якога праследуе ўлада, не можа быць узяты сілай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кама́ндаваць

(рус. командовать, ад фр. commander)

1) аддаваць каманду 1, вымаўляць словы каманды;

2) быць камандзірам якой-н. воінскай часці (напр. к. батальёнам, к. парадам);

3) перан. аддаваць распараджэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раху́нак

(польск. rachunek, ад ням. Rechnung)

1) дакумент, у якім вызначана сума грошай, што павінна быць заплачана за што-н.;

2) запіс фінансавых або гаспадарчых аперацый (напр. асабісты р.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)