плотоя́дный

1. зоол. драпе́жны;

2. бот. насякомае́дны;

плотоя́дное расте́ние насякомае́дная раслі́на;

3. перен. юрлі́вы, пажа́длівы;

плотоя́дная улы́бка пажа́длівая ўсме́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

криво́й

1. крывы́;

2. (одноглазый) слепаво́кі; сляпы́ на адно́ во́ка, аднаво́кі;

криво́е зе́ркало крыво́е люстэ́рка;

крива́я улы́бка крыва́я ўсме́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пава́бны, ‑ая, ‑ае.

Які вабіць да сябе, прывабны, прыемны. Прыхільна хлопцы аглядалі Яе павабны гібкі стан. Купала. З губ [дзяўчыны] сама сабою збегла прыемная і павабная ўсмешка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласка́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Ласкавы, пяшчотны, мілагучны. Ласкальныя мелодыі. Ласкальная ўсмешка.

2. У граматыцы — які ўносіць сваёй формай адценне ласкі ў значэнне слова. Памяншальна-ласкальныя суфіксы назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vapid [ˈvæpɪd] adj. fml ну́дны, неціка́вы; пусты́, беззмясто́ўны;

a vapid conversation пуста́я размо́ва;

a vapid smile невыра́зная ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тле́цца, тлеецца; незак.

Тое, што і тлець; цяпліцца. [Алесь] ледзь тлеўся і не даваў ні святла, ні цеплыні. Маўр. На вуснах таго ўсё яшчэ тлелася ледзь прыкметная загадкавая ўсмешка. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

meaningful [ˈmi:nɪŋfəl] adj.

1. які́ мае сэнс;

a meaningful look/smile выра́зны по́зірк/выра́зная ўсме́шка

2. сур’ёзны; ва́жны; кары́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wintry [ˈwɪntri] adj.

1. зі́мні; хало́дны; маро́зны

2. няве́тлівы;

a wintry smile няве́тлівая ўсме́шка;

a wintry welcome хало́дны прыём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wooden [ˈwʊdn] adj.

1. драўля́ны;

a wooden fen ce плот

2. нерухо́мы, засты́лы; невыра́зны;

a wooden smile засты́лая ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парто́рг, ‑а, м.

Партыйны арганізатар — выбарны кіраўнік партыйнай групы. Парторг маўчаў, і шырокая ўсмешка асвятляла яго твар. Прокша. Парторг паведаміў, колькі камуністаў прысутнічае, прапанаваў вылучыць кандыдатуры для рабочага прэзідыума. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)