проціпака́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якому ёсць проціпаказанне (у 1 знач.). Проціпаказанае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

similarity [ˌsɪməˈlærəti] n. (to, in) падабе́нства;

There are points of similarity between them. Паміж імі ёсць нейкае падабенства.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

speed trap [ˈspi:dˌtræp] n. рада́р для кантралява́ння ху́ткасці даро́жнага ру́ху; ча́стка даро́гі, дзе ёсць «лаву́шкі» для шафёраў-ліхачо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абабра́ць, абабяру́, абабярэ́ш, абабярэ́; абабяро́м, абабераце́, абабяру́ць; абабяры́; абабра́ны; зак.

1. што. Зняць, сабраць плады з чаго-н.

А. агрэст з куста.

2. каго-што. Абакрасці, забраць усё, што ёсць.

Суседа абабралі да ніткі.

3. што. Зняць лушпінне з чаго-н.

А. бульбіну.

|| незак. абабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абабіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́мпкар, ‑а, м.

Спец. Вагон, які сам разгружаецца. Каляя пракладзена, думпкары ёсць. Шынклер.

[Англ. dump-car.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змо́га ж.

1. (сила) мочь;

што ёсць ~гі — что есть мо́чи;

2. изнеможе́ние ср.;

па́даць ад ~гі — па́дать от изнеможе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балазе́ разг., союз бла́го; хорошо́, что;

бяры́, б. даю́ць — бери́, бла́го даю́т;

вучы́ся, б. ёсць умо́вы — учи́сь, бла́го есть усло́вия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бедава́ць несов. горева́ть, скорби́ть; сокруша́ться, се́товать, сожале́ть;

◊ ёсць чаго́ б. — есть о чём горева́ть;

не бяду́й — не горю́й (не сокруша́йся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фія́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або белымі ці рознакаляровымі кветкамі. Ёсць пралеска яшчэ, Ёсць фіялка лясная — Кветкі ранняй вясны, — Хто ж у нас іх не знае?.. Кусянкоў.

[Ад лац. viola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вержэ́

(фр. vergé)

гатунак паперы, на якой ёсць узор (вадзяныя знакі) у выглядзе буйной прамавугольнай сеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)