кало́дзеж, ‑а і кало́дзезь, ‑я, м.

1. Вузкая глыбокая яма, звычайна ўмацаваная ад абвалаў зрубам, трубамі для здабывання вады з ваданосных слаёў зямлі. На вуліцы Лясніцкі сустрэў Макрыну — яна ішла ад калодзежа з поўнымі вёдрамі вады. Зарэцкі. Зарыпеў журавель над калодзежам. Колас.

2. (звычайна з азначэннем). Яма, якая служыць для розных тэхнічных патрэб. Шахтавы калодзеж. Каналізацыйны калодзеж. Кабельны калодзеж.

•••

Артэзіянскі калодзеж — буравы калодзеж з труб, які падае глыбінную напорную ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакалі́т

(ад гр. lakkos = яма + -літ)

маса мінералаў вулканічнага паходжання, якая застыла ў верхніх слаях зямной кары ў выглядзе грыба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kloáke

f -, -n клаа́ка, сцёк для памы́яў, памы́йная [выграбна́я] я́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

варо́нка ж (яма) Tríchter m -s, -;

варо́нка ад разры́ву снара́да Granáttrichter m, Geschósstrichter m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я́мка, ‑і, ДМ ямцы; Р мн. ямак; ж.

Памянш. да яма (у 1 знач.); невялікая яма. У Максімавых варотах, у ямцы, ляжаў і вяла павільваў хвосцікам кабан-кормнік. Капыловіч. // Невялікае паглыбленне на чым‑н., у чым‑н. Вусны.. [Буракова] адразу пасмяглі, на шчоках большымі зрабіліся ямкі, і стала відаць многа маршчын каля вачэй. Ермаловіч. // Выемка, ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, попел. У ямцы на прыпечку тлела некалькі вугалёў, прысыпаных попелам. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pit​1 [pɪt] n.

1. я́ма (у розных знач.);

Dig a pit and bury the rubbish in it. Выкапай яму і закапай у яе смецце.

2. ша́хта; кар’е́р

3. theatre арке́стравая я́ма

4. the pit BrE, dated за́днія рады́ партэ́ра

♦

dig a pit for someone капа́ць я́му каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

о́мут м.

1. (водоворот) вір, род. ві́ру м.;

2. (яма на дне реки или озера) я́ма, род. я́мы ж.;

3. перен. вір, род. ві́ру м.;

◊

в ти́хом о́муте че́рти во́дятся посл. у ці́хім бало́це чэ́рці вяду́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fosa

ж. роў (абаронны);

fosa orkiestrowa — аркестравая яма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

silo

[ˈsaɪloʊ]

n., pl. -los

1) сі́ласная буды́ніна, сі́ласная я́ма

2) сі́лас -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

варо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Яма, утвораная разрывамі снарадаў, мін і пад. У варонках ад снарадаў поўна ржавай вады. Гурскі. Яшчэ да залпаў.. [Андрэй] заўважыў непадалёку свежую варонку ад бомбы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)