я́дзерны Kern-; nukleár;
я́дзернае па́ліва Kérntreibstoff
я́дзерны снара́д
выпрабава́нні я́дзернай збро́і Kérnwaffenversuche
дагаво́р аб нераспаўсю́джванні я́дзернай збро́і
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
я́дзерны Kern-; nukleár;
я́дзернае па́ліва Kérntreibstoff
я́дзерны снара́д
выпрабава́нні я́дзернай збро́і Kérnwaffenversuche
дагаво́р аб нераспаўсю́джванні я́дзернай збро́і
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рэа́кцыя¹, -і,
1.
2. Ператварэнне адных рэчываў у другія (хімічная рэакцыя) або пераўтварэнне атамных ядзер у выніку іх узаемадзеяння з іншымі элементарнымі часціцамі (
3. Рэзкая перамена ў самаадчуванні, упадак, слабасць пасля ўздыму, напружання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
weapon
1. збро́я;
nuclear weapons
all-purpose weapon універса́льная збро́я
2. сро́дак;
a weapon against
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фі́зіка
прыкладна́я фі́зіка ángewandte Physík;
фі́зіка цвёрдага це́ла Féstkörperphysik
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
fizyka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
энерге́тыка
(
1) галіна гаспадаркі, якая ахоплівае энергетычныя рэсурсы, выпрацоўку, пераўтварэнне, перадачу і выкарыстанне розных відаў энергіі;
2) раздзел фізікі, які вывучае ўласцівасці энергіі (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
warfare
1. вайна́; вае́нныя дзе́янні;
conduct warfare ве́сці баявы́я дзе́янні;
the science of warfare вае́нная наву́ка;
nuclear warfare
2. канфлі́кт; барацьба́;
class warfare кла́савы канфлі́кт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бяз’я́дзерны
1. (у якім адсутнічае ядро) kérnlos;
2.
бяз’я́дзерная зо́на kérnwaffenfreie [atómwaffenfreie] Zóne
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
збро́я, -і,
Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зо́на, ‑ы,
Пэўная прастора, што характарызуецца якой‑н. агульнай прыметай; паласа, раён.
•••
[Ад грэч. zōnē — пояс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)