field officer

штаб-афіцэ́р (ад маёра да палко́ўніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паўабаро́та, м.

Паварот напалавіну. — Люда, — паклікаў урач, зрабіўшы паўабарота на парозе, — цябе ў штаб выклікаюць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнавайско́вы, ‑ая, ‑ае.

Агульнаадзіны для ўсіх родаў войск; які ахоплівае ўсе роды войск. Агульнавайсковая тактыка. Агульнавайсковы штаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arméeoberkommando

n -s, -s штаб а́рміі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БШПР, гл. Беларускі штаб партызанскага руху

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЦШПР, гл. Цэнтральны штаб партызанскага руху

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БШПР,

гл. Беларускі штаб партызанскага руху.

т. 3, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Generálkommando

n -s, -s вайск. штаб ко́рпуса

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Generálstab

m -(e)s, -stäbe генера́льны штаб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háuptquartier

n -s, -e штаб, гало́ўная кватэ́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)