Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
да́мна
(лац. damnum = шкода)
1) плата, якую патрабуюць банкі ад кліентаў за інкасіраванне (гл.інкасіраваць) вэксаляў, канасаментаў і іншых дакументаў;
2) страты, якія панёс уладальнік каштоўных папер, прадаўшы іх па курсу, ніжэйшым за намінал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІКТЫМАЛО́ГІЯ
(ад лац. victima ахвяра + ...логія),
навука, што даследуе псіхал. і маральныя рысы асобы — ахвяры злачынства і любыя формы праяўлення грамадскай паталогіі, у выніку якіх прычыняецца шкода асобе. У больш вузкім сэнсе (у т. л. ў крыміналогіі) вывучае тыпы ахвяр — віноўнікаў злачынства, чые паводзіны могуць быць небяспечнымі для іх саміх і ствараюць павышаную верагоднасць замаху на іх; умовы, спрыяльныя для ўчынення злачынства; даследуе сувязі ахвяры і злачынца, ролю ахвяры ва ўчыненым злачынстве, а таксама адносіны да ахвяры органаў правасуддзя.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
mischief[ˈmɪstʃɪf]n.
1. сваво́льства; дураслі́васць, гарэ́злівасць;
Her eyes were full of mischief. Яе вочы былі поўныя гарэзлівасці.
2.fmlшко́да; бяда́
♦
get into mischief тра́піць у не́рат;
do smb. a mischief наўмы́сна шко́дзіць каму́-н.;
make mischief пасвары́ць (каго-н. з кім-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
szwank, ~u
м.шкода; урон;
narazić kogo na szwank — навесці каго на страты;
ujść bez ~u — выйсці цэлым (без пашкоджанняў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
damage
[ˈdæmɪdʒ]1.
n.
1) шко́даf., пашко́джаньне, пакале́чаньне n.
2) informal кошт -у m., выда́так, стра́та f.
2.
v.t.
шко́дзіць; псава́ць; кале́чыць
3.
v.i.
псава́цца, быць пашко́джаным
•
- damages
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
курга́н, ‑а́ і ‑а; мн. курганы́, ‑о́ў і курга́ны, ‑аў; м.
Высокі старадаўні магільны насып. Скіфскі курган. □ Паміж пустак, балот Беларускай зямлі, На ўзбярэжжы ракі шумнацечнай, Дрэмле памятка дзён, што ў нябыт ўцяклі. — Удзірванелы курган векавечны.Купала.Каля вёскі Ствольная ўзвышаецца сярод поля даволі вялікая група старадаўніх курганоў.В. Вольскі.// Горка, узгорак. Шкода светлай ручаінкі У берагах пясчаных, Што, як срэбра, мкне-бруіцца Паміж гор, курганаў.Колас.
•••
Курган Славы — конусападобны земляны насып з мемарыяльнымі архітэктурнымі надбудовамі для ўвекавечвання подзвігу савецкага народа ў час Вялікай Айчыннай вайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрапада́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1.(1і2ас.мн.неўжыв.). Згубіцца, прапасці — пра ўсё, многае. Папрападалі рэчы.
2.(1і2ас.мн.неўжыв.). Знікнуць, перастаць існаваць — пра ўсё, многае. Цяпер, калі зірнуць на.. поле, дык яго і не пазнаць: папрападалі межы, а з імі і вузкія шнуры.Колас.[Ева:] — Гляджу, пагладчэлі мае цяляты,.. і лішаі папрападалі.Палтаран.
3. Загінуць, памерці — пра ўсіх, многіх. [Ткачук:] — Бачым, не пройдзем, папрападаем усе.Быкаў.— Шкода ж, папрападаюць малыя, — не здавалася, вяла гаворку пра сваё маці.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)