антырабі́чны

(ад анты- + лац. rabies = шаленства)

звязаны з прышчэпкамі, якія ахоўваюць чалавека або жывёліну ад захворвання шаленствам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раз’ю́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Давесці да шаленства, ярасці. — Давай! Давай! — нецярпліва гулі людзі, каб нас больш раз’юшыць. Карпюк. Суд наклаў на яе сто рублёў штрафу. Гэта так раз’юшыла Марфу, што яна не памятала, як выскачыла на вуліцу. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obłęd, ~u

м. вар’яцтва; шаленства;

wpaść w obłęd — звар’яцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ты́жыць1 экспр. ‘прымушаць рабіць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Магчыма, балтызм, параўн. літ. tū́žti ‘лютаваць, даводзіць да шаленства’, як і аманімічнае ты́жыць ‘хлусіць, гаварыць абы-што’ (там жа), параўн. літ. taũzyti ‘балбатаць, несці лухту’, што няпэўна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

madness

[ˈmædnəs]

n.

1) вар’я́цтва n.

2) шал -у m., разью́шанасьць f.

3) шале́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пікадо́р

(ісп. picador, ад picar = калоць)

коннік, удзельнік бою быкоў у Іспаніі, які ўколамі пікі прыводзіць у шаленства быкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

pomieszanie

н.

1. змяшанне;

2. блытаніна;

pomieszanie zmysłów — вар’яцтва, шаленства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Überspnntheit

f -, -en

1) перабо́льшванне

2) экстравага́нтнасць, эксцэнтры́чнасць; шале́нства, дзіва́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

amok

[əˈmʌk]

1.

adj., adv.

такса́ма amuck ашале́лы, вар’я́цкі

2.

n.

шале́нства, гвалто́ўная нэрво́вая хваро́ба

- run amok

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэме́нцыя

(лац. dementia = шаленства)

прыдуркаватасць, якая ўзнікае ў чалавека ў выніку паражэння галаўнога мозгу пры атэрасклерозе, эпілепсіі і інш. (параўн. алігафрэнія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)