lately

[ˈleɪtlɪ]

adv.

1) няда́ўна, надо́ечы, кагадзе́

2) апо́шнім ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

orchestrate [ˈɔ:kɪstreɪt] v.

1. аркестрава́ць, інструментава́ць

2. размярко́ўваць, арганізо́ўваць, размяшча́ць у пэ́ўным пара́дку (вельмі акуратна і часам сакрэтна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Но́ўды, ноўда ’часам, выпадкам’ (Бяльк., Мат. Маг.), ноўды ’можа, магчыма’ (Яўс.). Гл. нойды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Някшчо́нік (някщбник) ’зняважлівая назва яўрэя, часам цыгана’ (Нік. Очерки). Ад коціць ’хрысціць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́тчас ’рэдка’ (лаг., Сл. ПЗБ), зрэ́дчас ’тс’ (ТСБМ). Вынік сцяжэння словазлучэння рэдкім часам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

утрэ́сціся сов., в разн. знач. утрясти́сь;

кру́пы ўтрэ́сліся — крупа́ утрясла́сь;

з ча́сам усё ўтрасе́цца — со вре́менем всё утрясётся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Вальса́ ’тарфяное балота; забалочаны луг, часам з вольхамі’ (Яшк.), ольс ’торф’ (КЭС). Гл. алёс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mánchmal

adv ча́сам, раз-по́раз, час ад ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

währenddém, währenddés, währenddéssen

adv між тым, тым ча́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прасто́ра, -ы, ж.

1. Адна з форм (поруч з часам) існавання матэрыі, якая бясконца развіваецца і характарызуецца працягласцю і аб’ёмам.

П. і час.

2. Працягласць, месца, неабмежаванае бачнымі памерамі.

Нябесная п.

3. Свабодны прамежак паміж чым-н., месца, дзе што-н. змяшчаецца.

Свабодная п. паміж сцяной і сталом.

|| прым. прасто́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)