glide [glaɪd] v.

1. ру́хацца ці́ха і пла́ўна

2. плані́раваць (пра птушку або планёр)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sácht, sáchte

1.

a ці́хі, паво́льны, асцяро́жны

2.

adv асцяро́жна, паво́льна, ці́ха

ímmer [nur mal] ~e! — спако́йна!, ці́ха!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ву́сцішна ’ціха, спакойна’ і ’жудасна, страшна’ (БРС); ’страшнавата’ (З нар. сл.). Гл. ву́сціш з развіццём семантыкі ’ціха, аж страшна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

небо́йко нареч.

1. нябо́йка;

2. ці́ха, мару́дна, спако́йна, паво́льна; см. небо́йкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́нна,

1. Прысл. да сонны.

2. безас. у знач. вык. Спакойна, ціха, нерухома. Вакол стала ціха і сонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezszelestny

без шэлесту (шолаху); бясшумна, ціха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

croon [kru:n] v. ці́ха і пяшчо́тна спява́ць, на пява́ць;

croon to oneself напява́ць само́му сабе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cicho

1. ціха;

cicho jak makiem zasiał — мёртвая цішыня;

cicho! — ціха!; цішэй!;

2. сакрэтна; таемна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Скі́мліць ‘скуголіць, ціха вішчаць’ (лаг., Гіл.), скі́млытэ ‘цішком плакаць ад крыўды’ (драг., Нар. словатв.). Параўн. укр. скі́млити ‘ныць, ціха жаласна плакаць’. Гукапераймальнае, параўн. балг. скимтя́ ‘ціха вішчаць, плакаць, хліпаць’, якое выводзіцца з імітатара ским!, што перадае скуголенне, гл. БЕР, 6, 749. Гл. таксама скомліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Siléntium

n -s, -ti¦en маўча́нне

~! — ці́ха!, цішэ́й!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)