трыснёг, -нягу́, мн. -нягі́, -няго́ў, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з каленчатым цвёрдым сцяблом і раскідзістай мяцёлкай.

○

Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

|| прым. трысняго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

karmel, ~u

м. карамель; палены цукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Са́хар ’цукар’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), ’строгі, суровы, сварлівы муж’ (Нас.). Ст.-бел. сахаръ ’тс’ (Булыка, Запазыч., 294). Рус. са́хар, укр. са́хар(ь), ст.-рус. сахаръ (Кірыла Тураўскі, Афанасій Нікіцін і інш.). З грэч. σάκχαρο ад палі sakkharā, ст.-інд. çárkarā ’гравій, галька, пясок; цукар-пясок’ (гл. Праабражэнскі, 2, 254; Фасмер, 3, 567 з іншай літаратурай). Сучаснае беларускае са́хар, відаць, новае запазычанне з рус., прынамсі аўтары Сл. ПЗБ (4, 376) параўноўваюць з рускім са́хар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

refined [rɪˈfaɪnd] adj.

1. ачы́шчаны, рафінава́ны;

refined sugar цу́кар-рафіна́д

2. вы́танчаны; згра́бны, то́нкі; элега́нтны;

refined manners до́брае выхава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кускавы́ Stück -, zerstückelt;

кускавы́ цу́кар Stückzucker m -s, Würfelzucker m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рафини́рованный прям., перен. рафінава́ны;

рафини́рованный са́хар рафінава́ны цу́кар;

рафини́рованный вкус перен. рафінава́ны густ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вугляво́ды, ‑аў; адз. вуглявод, ‑у, М ‑дзе, м.

Група арганічных злучэнняў, у састаў якіх уваходзяць вуглярод, кісларод і вадарод (напр., крухмал, цукар).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúckerig

a цукро́вы, сало́дкі як цу́кар; перан. саладжа́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

глікаалкало́іды

(ад гліка- + алкалоіды)

група алкалоідаў, якія змяшчаюць цукар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ме́люс (арго) ’мёд’ (Рам. 9), ’цукар горшага гатунку (Нас.), рус. ме́люс, ме́лис ’тс’. З новав.-ням. Melis, якое з франц. mélis < лац. melitium (Фасмер, 2, 597), mellītus ’салодкі, як мёд’ < mel ’мёд’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)