dodder

[ˈdɑ:dər]

v.i.

дрыжэ́ць, хіста́цца (ад сла́басьці), трэ́сьціся

The old man doddered — Старэ́нькі чалаве́к тро́сься

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stumble [ˈstʌmbl] v.

1. (over/on) спатыка́цца

2. запіна́цца;

stumble over words запіна́цца на сло́вах

3. вага́цца, хіста́цца

stumble across [ˌstʌmbləˈkrɒs] phr. v. наткну́цца, натра́піць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Расхлебяста́цца экспр. ’расхістацца’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, адпавядае літ. išsi‑klebetúoti ’тс’, што неабавязкова, бо выводзіцца з st‑інтэнсіва хлебястаць (< *xlębatiхістацца’, гл. ЭССЯ, 8, 32).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

матля́цца, ‑яецца; незак.

Разм.

1. Тое, што і матацца ​1 (у 1 знач.). Прасторны і даволі памяты гарнітур вісеў на .. [Лукашыку], бы на калу, рукі матляліся, як чужыя. Дамашэвіч.

2. Часта рухацца з боку ў бок; хістацца. Стаяла позняя восень. Дзе-нідзе на дрэвах бездапаможна матлялася ад ветру пабурэлае лісце. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

колеба́ться

1. (колыхаться) калыха́цца, гайда́цца; (слегка — ещё) варушы́цца, кра́тацца;

от лёгкого ветерка́ колеба́лась занаве́ска ад лёгкага ве́трыку калыха́лася (варушы́лася, кра́талася) фіра́нка;

ло́дка слегка́ колеба́лась ло́дка злёгку гайда́лася (калыха́лася);

2. (шататься, быть неустойчивым) хіста́цца, обл. калыва́цца, ківа́цца, кра́тацца, варушы́цца;

анте́нна коле́блется антэ́на хіста́ецца (калыва́ецца, ківа́ецца, кра́таецца);

стол коле́блется стол хіста́ецца (калыва́ецца);

стре́лка мано́метра коле́блется стрэ́лка мано́метра хіста́ецца (кра́таецца);

верху́шка берёзы едва́ колеба́лась вяршо́к бяро́зы ледзь калыва́ўся (ківа́ўся, кра́таўся);

3. (качаться в вертикальном направлении) вага́цца, разг. зы́бацца;

земля́ коле́блется зямля́ вага́ецца;

мостки́ под нога́ми колеба́лись кла́дка пад нага́мі зы́балася;

4. (о неустойчивом состоянии) хіста́цца;

температу́ра коле́блется тэмперату́ра хіста́ецца;

5. перен. (быть в нерешительности) хіста́цца, вага́цца;

он до́лго колеба́лся, пре́жде чем дать своё согла́сие ён до́ўга хіста́ўся (вага́ўся), ране́й чым даць сваю́ зго́ду;

6. перен. (терять влиятельность, вызывать сомнение) хіста́цца;

его́ авторите́т стал колеба́ться яго́ аўтарытэ́т пача́ў хіста́цца;

7. страд. калыха́цца, гайда́цца, варушы́цца, кра́тацца; хіста́цца, калыва́цца, ківа́цца; вага́цца, зы́бацца; см. колеба́ть 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wobble2 [ˈwɒbl] v. хіста́ць; хіста́цца; віхля́цца; вадзі́ць у бакі́;

wobble in one’s opinion быць няцвёрдым у сваі́х по́глядах;

Her voice wobbled. Яе голас дрыжаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Inter spem metumque suspensus

Хістацца/быць падвешаным паміж надзеяй і страхам.

Колеблющийся/подвешенный между надеждой и страхом.

бел. Ліпець на валаску.

рус. Висеть на волоске.

фр. Ne tenir qu’à un cheveu (Держаться только на волоске).

англ. To hang on a thread (Висеть на ниточке).

нем. An einem Haare hängen (Висеть на волоске). An einem seidenen/dünnem Faden hängen (Висеть на шёлковой/тонкой нити).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

хіста́нне ср.

1. кача́ние, колеба́ние, раска́чивание, шата́ние; см. хіста́ць 1, хіста́цца1;

2. перен. (нерешительность) колеба́ние;

пасля́ до́ўгіх ~нняў я даў зго́ду — по́сле до́лгих колеба́ний я дал согла́сие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віхта́ ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 270). Няясна. Верагодна, аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *віхтацьхістацца, качацца’, якое да віхаць з т устаўным у выніку экспрэсіўнага характару слова. Параўн. маг. віхто́вы ’скоры, рашучы, актыўны, энергічны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маската́ць ’стукаць, шумець’ (смарг., Сцяшк. Сл.), драг. по‑москота́тэ посу́док ’з шумам паразбіваць посуд’ (КЭС). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. maskatúoti ’шавяліцца, дрыжэць, трэсціся; гойдацца, хістацца; махаць, размахваць’, ’рабіць рухі рукамі; хуценька бегчы’, ’балбатаць’, ’гарэзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)