право́рны, ‑ая, ‑ае.

Рухавы, спрытны. А чародкі маладых дзяўчат-паляшучак і праворных маладзіц.. пераміргваліся і кідалі смяшлівыя погляды ў бок маладога настаўніка. Колас. // Шпаркі, хуткі. Праворны ручаёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуткабе́жны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Хуткі ў руху. Дзе хуткабежных рэк задор, Дзе вадаспады, як віхор, Спачын чакае нас. Ліхадзіеўскі. // Які хутка праходзіць, кароткі ў часе. Хуткабежныя гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

báldig

a ху́ткі

auf ~es Wíedersehen — да ху́ткага спатка́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

śmigły

1. высокі, стройны;

2. хуткі, імклівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spanking​2 [ˈspæŋkɪŋ] adj. infml ху́ткі, шпа́ркі;

do at a spanking pace ісці́ ху́тка і вялі́кімі кро́камі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hot-tempered

[,hɑ:tˈtempərd]

adj.

запа́льчывы, ху́ткі на злосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rapid transit

ху́ткі гарадзкі́ і пры́гарадны тра́нспарт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unhesitating

[ʌnˈhezɪteɪtɪŋ]

adj.

рашу́чы, ху́ткі, гато́вы (рабі́ць, дзе́яць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паско́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паскорыць.

2. у знач. прым. Больш хуткі. У свой час Максім Багдановіч звярнуў увагу па паскоранае развіццё новай беларускай літаратуры. Конан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча-ча-ча́, нескл., н.

Хуткі танец лацінаамерыканскага паходжання, які выконваецца ў рытмічнай манеры, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць ча-ча-ча. Аркестр іграе ча-ча-ча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)