Verbum

мяце́жны, -ая, -ае.

1. Які мае непасрэдныя адносіны да мяцяжу, заклікае да яго.

Мяцежныя прамовы.

2. перан. Трывожны, неспакойны, бурны.

М. характар.

|| наз. мяце́жнасць, -і, ж.

жано́чы, -ая, -ае.

1. гл. жанчына.

2. Уласцівы жанчыне, такі, як у жанчыны.

Жаночая ласка.

Ж. характар.

3. Характэрны для асобін жаночага полу.

Жаночая палавая клетка.

ліры́зм, -у, м.

1. Лірычны характар, лірычны змест чаго-н.

Л. паэмы.

2. Чуллівасць у перажываннях, у настроі; мяккасць і тонкасць эмацыянальнага пачатку.

Л. беларускага пейзажу.

ужы́ўчывы, -ая, -ае.

Які ўмее ўжывацца (гл. ужыцца ў 1 знач.), ладзіць з другімі або ўласцівы такому чалавеку.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. ужы́ўчывасць, -і, ж.

уро́да, -ы, Д -дзе.

1. мн. -ы, уро́д, м. і ж. Чалавек з фізічным недахопам, брыдкім абліччам.

2. ж. Натура, характар; прырода.

Такая ўжо яго ў.