бракава́ць

(польск. brakować, ад ням. Brack = брак)

1) прызнаваць што-н. непрыгодным, недабраякасным (напр. б. тавар);

2) быць у недастатковай колькасці, не хапаць (напр. б. ведаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

zúreichen

1.

vt падава́ць, праця́гваць

2.vi быць дастатко́вым, хапа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Недахва́т ’недастача’, недохва́т ’нястача, беднасць; недахоп, брак’ (ТС), недахва́тка ’тс’ (Растарг.), недахва́тнасць ’недахоп’ (Мат. Маг.). З неда- і хвата́ць ’хапаць; быць дастатковым’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grab

[græb]

-bbed, -bbing

1.

v.t.

1) хапа́ць

2) захапля́ць; прысво́йваць

3) хапа́ць; арышто́ўваць

2.

n.

1) хапа́ньне n.

2) захо́п -у m., прысвае́ньне n.

3) Mech. захва́т -а m., аўтаматы́чны чарпа́к, экскава́тар -а m

4) захо́пнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Недахоп ’памылка, хіба; патрэба ў чым-небудзь’ (ТСБМ), недохо́п ’нястача’ (ТС). З неда- ’недастаткова’ і хапа́ць ’быць у патрэбнай колькасці’ і інш., параўн. недахва́т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Паха́пач, драг. поха́пач ’чапяла’ (Сл. Брэс.). Да па‑ і хапа́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ач, які з прасл. ‑ak‑jь, гл. Сцяцко, Афікс. наз., 31.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хап, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. хапаць — хапнуць і хапануць, хапянуць. І Ягорка Ажывіўся, Хап цукерку З рук ды ў рот! Дзеружынскі. Хлапчук разявіў рот ад захаплення: — Вось гэта хараство! Вось гэта пекната! Не кветка — любата! І, не раздумваючы, — хап яе ў жменю... Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grasp​2 [grɑ:sp] v.

1. хапа́ць; хапа́цца; хвата́ць.

2. зразуме́ць, разабра́цца (у складанай праблеме, сітуацыі і да т.п.)

3. : grasp a chance/an opportunity скарыста́ць зру́чны мо́мант/магчы́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suffice [səˈfaɪs] v. fml быць дастатко́вым; хапа́ць;

Will this money suffice for the trip? Хопіць гэтых грошай для падарожжа?

♦

suffice (it) to say (that)… дастатко́ва сказа́ць, што…

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wystarczać

wystarcza|ć

незак. хапаць;

to mi wystarczać — гэтага з мяне досыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)