цягані́ на ж. разм. f é ppung f é iner Á ngelegenheit); Á mtsschimmel m
папяро́ вая цягані́ на í erkrieg m
учыні́ ць цягані́ нуÁ mtsschimmel ré iten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ка́ верза ж. разм.
1. (выхадка ) Schiká ne f
2. (інтрыга ) Intrí ge f pl
учыні́ ць каму -н. ка́ верзу j-m é inen bösen Streich spí elen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абра́ за ж. é idigung f f é tzung f
абра́ за сло́ вам é idigung mit Wó rten;
учыні́ ць абра́ зуé ine Belé idigung [Kränkung] zú fügen;
стрыва́ ць сцярпе́ ць абра́ зы é idigungen é instecken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тарара́ м м. разм. á nder n í rrwar n ó hu n
учыні́ ць тарара́ м у ха́ цедо́ ме é llen, das Ú nterste zuó berst ké hren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спра́ віць , спра́ ўлю, спра́ віш, спра́ віць; спра́ ўлены; зак. , што.
1. Купіць, набыць што-н.
С. новае паліто.
2. Адсвяткаваць паводле ўстаноўленага звычаю.
С. свята ўраджаю.
3. Ажыццявіць, зрабіць нешта задуманае; выканаць (якую-н. работу, абавязкі, даручэнне і пад. ; разм. ).
С. дамашнюю работу.
С. абавязковыя фармальнасці.
4. Зрабіць абрад.
С. царкоўную службу.
5. Нарабіць крыку, учыніць вэрхал і пад. (разм. ).
С. віск.
6. Выправіць недахопы, памылкі; паправіць папсаванае, зламанае і пад. (разм. ).
С. непаладкі ў маторы.
7. і каго . Перавыхаваць (разм. ).
Такога чалавека цяжка ўжо с.
|| незак. спраўля́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
устро́ іць , устрою, устроіш, устроіць; зак.
1. што . Наладзіць, зрабіць што‑н. Устроіць ілюмінацыю. Устроіць аблаву. □ [Маці:] — І на табе — вечарынку зноў хлопцы ўстроілі. Масарэнка . // [Вера:] — Хлопцы будуць выяўляць параненых. Лазарэт устроім. Паправяцца чырвонаармейцы — хтосьці павядзе за лінію фронту. Асіпенка .
2. што . Учыніць , справіць. Устроіць скандал. □ Гэта Цімох Будзік, спец па часці падпалаў, устроіў такую ілюмінацыю. Колас .
3. каго . Уладкаваць на работу, на якое‑н. месца. Устроіць хлопца на службу.
•••
Устроіць штуку гл. адпаліць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kradzież
ж.
drobna kradzież — дробны крадзеж;
dokonać ~y — украсці; учыніць крадзеж;
kradzież z włamaniem — крадзеж з узломам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyprawić
зак.
1. адправіць;
2. зрабіць; учыніць ; наладзіць; арганізаваць;
wyprawić bal — наладзіць баль;
3. вырабіць (скуру
4. абтынкаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перавярну́ ць , -вярну́ , -ве́ рнеш, -ве́ рне; -вярні; -ве́ рнуты; зак.
1. каго-што . Павярнуць процілеглым бокам, павярнуць з аднаго боку на другі.
П. хворага на другі бок.
П. уверх дном што-н. (таксама перан. : учыніць беспарадак дзе-н. ).
2. што . Бязладна раскідаць, перабіраючы што-н. у пошуках, ператрэсці.
П. усе паперы.
3. каго-што ў каго-што . Пераканаўшы, схіліць да якіх-н. змен; ператварыць у каго-, што-н. пры дапамозе чараў (у казках, легендах).
П. у сваю веру.
П. у ваўка.
4. што . Змяніць, сказіць сэнс, змест чаго-н. (разм. ).
П. на свой лад.
|| незак. пераваро́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падстро́ іць , ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак.
1. Паставіць, пастроіць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіць роту да левага фланга.
2. Настроіць (музычны інструмент) больш дакладна або ў адпаведнасці з ладам, строем чаго‑н. Падстроіць гітару пад раяль. //
3. перан. Разм. Тайком устроіць, учыніць што‑н. (звычайна непрыемнае). Падстроіць пастку. □ Чамадан яе нясе ззаду сам старшыня. Нясе і чагосьці ўсміхаецца, як бы ён смешнае падстроіў, што вось зараз саб’е з панталыку пасажырку. Сабаленка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)