medical
[ˈmedɪkəl]
1.
adj.
1) мэды́чны, мэдыцы́нскі (дапамо́га, устано́ва, факультэ́т)
2) лячэ́бны, мэдыцы́нскі (прэпара́т)
2.
n., informal
мэдыцы́нскі экза́мэн
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кінаархі́ў
(ад кіна- + архіў)
установа, у якой захоўваюцца кінафільмы і кінаматэрыялы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ве́дамства ж Behörde f -, -n, Amt n -(e)s, Ämter; Verwáltungsdienststelle f -, -n (установа)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тэлебача́нне ‘трансляцыя рухомых відарысаў, тэлевізія’, ‘установа, што перадае тэлевізійныя праграмы’ (ТСБМ, Мова Сен.). Калька з рус. телеви́дение ‘тс’, што, у сваю чаргу, з’яўляецца паўкалькай з франц. télévision або англ. television ‘тс’, т. зв. еўрапеізмаў-гібрыдаў, утвораных на аснове грэч. τῆλε ‘далёка’ і лац. visio ‘выява, бачанне’ ў пачатку XX ст. (Арол, 4, 54; ЕСУМ, 5, 538). Гл. тэле- і бачыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ка́мер-кале́гія
(ням. Kammerkollegium)
заснаваная Пятром і установа, якая ведала дзяржаўнымі даходамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кансульта́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Парада спецыяліста па якім-н. пытанні.
Атрымаць кансультацыю.
2. Установа, якая аказвае дапамогу насельніцтву парадамі спецыялістаў па якіх-н. пытаннях.
Юрыдычная к.
3. Дадатковыя заняткі выкладчыка з навучэнцамі для лепшага засваення прадмета.
Расклад кансультацый перад сесіяй.
4. Абмеркаванне якога-н. пытання спецыялістамі.
Склікаць кансультацыю юрыстаў.
|| прым. кансультацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
архі́ў, -хі́ва, мн. -хі́вы, -хі́ваў, м.
1. Установа, якая зберагае, сістэматызуе і апісвае старадаўнія дакументы, графічныя помнікі мінулага.
Здаць у а. (таксама перан.: прызнаць устарэлым, малапатрэбным).
2. Аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы.
3. Збор рукапісаў, лістоў і пад., што маюць дачыненне да дзейнасці якой-н. установы ці асобы.
А. інстытута.
А.
Якуба Коласа.
|| прым. архі́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыёмнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Апарат для прыёму чаго-н. (сігналаў, мовы, музыкі, адбіткаў і пад.) пры дапамозе гукавых або электрамагнітных хваль.
2. Тое, што і радыёпрыёмнік.
3. Прыстасаванне ў выглядзе ёмішча для чаго-н. (спец.).
Рыбны п.
4. Установа, якая часова прымае каго-н. (напр., дзяцей, што страцілі бацькоў) для далейшага размеркавання.
П.-размеркавальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
экспеды́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Адпраўка, рассылка і прыём грузаў, карэспандэнцыі і пад. (спец.).
Э. пасылак.
2. Установа ці аддзел установы, якія займаюцца рассылкай ці адпраўкай чаго-н. (спец.).
Э. газет.
3. Паездка, паход групы асоб, атрада з навуковымі, даследчымі мэтамі.
Дыялекталагічная э.
Паехаць у экспедыцыю.
4. Група ўдзельнікаў такой паездкі.
Члены экспедыцыі.
|| прым. экспедыцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
камендату́ра
(ням. Kommandantur)
установа, якую ўзначальвае камендант гарнізона, а таксама памяшканне гэтай установы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)