áufputzen

1.

vt прыбіра́ць, упрыго́жваць, выстро́йваць

2.

(sich) прыбіра́цца, упрыго́жвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вянча́ць

1. (пра шлюб) (kírchlich) tráuen vt;

2. паэт. уст. (упрыгожваць галаву вянком) schmücken vt;

◊

вянча́ць на ца́рства krönen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

decorate

[ˈdekəreɪt]

v.t.

1) упрыго́жваць, прыбіра́ць; аздабля́ць

2) дэкарава́ць

3) узнагаро́джваць (мэдалём, о́рдэнам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

изукра́шивать несов.

1. (придавать нарядный вид) убіра́ць, прыбіра́ць, упрыго́жваць, аздабля́ць;

2. (пачкать, уродовать) разг., ирон. размалёўваць, пэ́цкаць, паску́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ubierać

незак.

1. адзяваць, апранаць;

2. аздабляць, упрыгожваць, прыбіраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schnörkeln

vi, vt

1.

рабі́ць ро́счырк

2.

упрыго́жваць

(малюнак) вы́чварнымі завіту́шкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

staffíeren

vt

1) прыбіра́ць, убіра́ць, упрыго́жваць

2) падшыва́ць (вопратку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

испестря́ть несов.

1. пярэ́сціць, страка́ціць, рабі́ць рабы́м;

2. (покрывать, усеивать множеством чего-л.) усыпа́ць, ушпі́льваць (чым);

3. (изукрашивать) упрыго́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brighten [ˈbraɪtn] v.

1. надава́ць бляск; святле́ць, праясня́цца;

The sky is brightening. Неба праясняецца.

2. (up) напаўня́ць або́ напаўня́цца ра́дасцю; ра́даваць; ра́давацца

3. упрыго́жваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэкара́тар

(фр. décorateur, ад лац. decorare = упрыгожваць)

1) мастак, які піша дэкарацыі;

2) спецыяліст па афармленні будынкаў, паркаў і інш. (напр. садоўнік-д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)