вянча́ць

1. (пра шлюб) (kírchlich) tráuen vt;

2. паэт уст (упрыгожваць галаву вянком) schmücken vt;

◊ вянча́ць на ца́рства krönen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)