дэ́сань

(польск. desen, ад фр. dessin = малюнак)

уст. узор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

немудрёный

1. няхі́тры; (незамысловатый) немудраге́лісты, немудра́шчы; (нетрудный) лёгкі, няця́жкі; (простой) про́сты;

немудрёный прибо́р няхі́тры прыбо́р;

немудрёный узо́р про́сты (немудраге́лісты) узо́р;

немудрёная зада́ча лёгкая (про́стая) зада́ча;

2. (простодушный, неумный) разг. прастаду́шны, прастава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

pattern [ˈpætn] n.

1. пры́клад; узо́р (у розных знач.);

the pattern of the carpet узо́р дывана́;

made to a pattern зро́блены па ўзо́ры

2. фо́рма, мадэ́ль; схе́ма, дыягра́ма; вы́крайка

3. хара́ктар, спо́саб, мане́ра;

a pattern of thoughts склад ду́мак;

a pattern of behaviour мане́ра паво́дзін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пратраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Зрабіць, апрацоўваючы хімічным шляхам, вытравіць.

П. узор на метале.

2. Апрацаваць (футра) асаблівым саставам перад фарбаваннем.

3. Абеззаразіць хімічным рэчывам перад сяўбой, пасадкай.

П. насенне.

|| незак. пратра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае і пратраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пратра́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

DBGM

= Deutsches Bundes-Gebrauchsmuster – камерц. Агульнанямецкі зарэгістраваны узор [стандарт]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Dessin

[dε'sε˜:]

n

-s, -s малю́нак, узо́р малю́нка, прае́кт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

model​1 [ˈmɒdl] n.

1. мадэ́ль;

a working model мадэ́ль, яка́я дзе́йнічае

2. узо́р, пры́клад

3. нату́ршчык; нату́ршчыца

4. манеке́ншчык; манеке́ншчыца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Про́пісь ’узор правільнага каліграфічнага пісьма’, ’агульнавядомая ісціна’ (ТСБМ). З рус. про́пись ’тс’, якое ад прописать з суф. ‑ь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́шивка ж.

1. (действие) вышыва́нне, -ння ср., вы́шыўка, -кі ж.;

2. (узор) вы́шыўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́калаць, -лю, -леш, -ле; -лі; -латы і -ланы; зак., што.

1. Праткнуць чым-н. вострым.

В. вока.

2. Зрабіць узор, малюнак і пад., праколваючы чым-н. вострым.

В. татуіроўку.

3. Высечы з сярэдзіны чаго-н. вострым.

В. кусок лёду.

◊

Хоць вока выкалі — вельмі цёмна.

|| незак. выко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)