cios, ~u

м.

1. удар;

zadać cios — нанесці ўдар;

odbić cios — парыраваць удар; адбіць удар;

2. буд. чэсаны камень;

3. ~y мн. біўні (слана, маманта)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dab​1 [dæb] n.

1. уда́р; лёгкі до́тык

2. мазо́к (фарбы, парфумы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

percussion [pəˈkʌʃn] n.

1. уда́р; сутыкне́нне

2. mus. уда́рныя музы́чныя інструме́нты

3. med. высту́кванне, перку́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thump​1 [θʌmp] n.

1. уда́р (кулаком)

2. глухі́ гук ад уда́ру; глухі́ шум (машыны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расфармірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спыніць існаванне чаго‑н. як арганізаванай адзінкі. Расфарміраваць партызанскае злучэнне. □ І раптам удар. Па дывізіі загад, ансамбль расфарміраваць, а ўдзельнікаў яго — на фронт, па часцях. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schícksalsschlag

m -s, -schläge уда́р [падару́нак] лёсу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dégenhieb

m -s, -e уда́р шпа́гай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Наўспя́чча з няясным значэннем, тлумачыцца як ’выкінуць нагамі’ (Растарг.). Магчыма, да выспятак ’удар нагой’ (гл.), параўн. укр. ўспятки ’абцасы’, або да іншага дэрывата ад пята, пятка, што значыў хутчэй за ўсё ’выбрык, удар нагой назад (напр., у каня)’ (*ус‑пятье?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odpierać

незак.

1. адбіваць;

2. (удар) парыраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korner

м. спарт. кутні (вуглавы) удар; корнер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)