entrance

[ˈentrəns]

n.

1) увахо́д -у m. (дзе́яньне й ме́сца), зае́зд -у m.

entrance hall — прыхо́жы пако́й, се́ні

2) дазво́л на ўвахо́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вестыбуларэцэ́птары

(ад лац. vestibulum = сені, уваход + рэцэптар)

збор раснічастых клетак у паўкружных каналах вестыбулярнага апарата, якія рэагуюць на змены становішча цела або галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ву́льва

(лац. vulva)

1) уваход у палавую камеру ў некаторых жывёл, куды пры капуляцыі ўводзіцца мужчынскі палавы орган;

2) вонкавыя палавыя органы жанчыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Betréten

n -s увахо́д; уступле́нне

das ~ des Rásens ist verbóten — хадзі́ць па газо́не забаро́нена

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запе́рціся, ‑пруся, ‑прэшся, ‑прэцца; ‑промся, ‑працеся; пр. запёрся, ‑перлася і ‑пёрлася; зак.

1. Знаходзячыся дзе‑н., замкнуць дзверы на замок, засаўку і пад.; закрыць уваход да сябе. Пік ужо раззлаваўся і, насварыўшыся на жонку, запёрся ў бакоўцы. Быкаў. // перан. Адасобіцца, адмежавацца ад навакольнага свету. Заперціся ў чатырох сценах.

2. Замкнуцца, зачыніцца. Вароты запёрліся.

3. Зак. да запірацца (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парта́л

(с.-лац. portale, ад лац. porta = уваход, вароты)

1) архітэктурна аформлены галоўны ўваход вялікага будынка;

2) частка металічнай канструкцыі ў выглядзе літары П.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

посторо́нний

1. (чужой) чужы́;

посторо́нние лю́ди чужы́я лю́дзі;

2. (побочный) пабо́чны;

посторо́нние дела́ пабо́чныя спра́вы;

3. м., сущ. пабо́чная асо́ба;

посторо́нним вход воспреща́ется пабо́чным асо́бам увахо́д забаро́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вестыбю́ль

(фр. vestibule, ад лац. vestibulum = сені, уваход)

вялікае памяшканне перад уваходам ва ўнутраныя часткі будынка грамадскага прызначэння (палаца, музея, тэатра, клуба, метро і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zúgang

m -(e)s, -gänge

1) до́ступ

2) увахо́д, прахо́д; вайск. по́дступ

3) прыро́ст; зноў прыбыва́ючыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éingang

m -s, -gänge

1) увахо́д

2) уступле́нне, пача́так

3) камерц. дахо́д

4) паступле́нне (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)