telephone

[ˈteləfoʊn]

1.

n.

тэлефо́нm.

2.

v.t.

тэлефанава́ць, звані́ць

He decided to telephone her — Ён вы́рашыў пазвані́ць ёй

3.

adj.

тэлефо́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zadzwonić

zadzwoni|ć

зак.

1. зазваніць; зазвінець;

~ł telefon — зазваніў тэлефон;

2. do kogoпазваніць, патэлефанаваць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отсоедини́ть сов.

1. (отделить) аддзялі́ць;

отсоедини́ть трубу́ от чего́-л. аддзялі́ць трубу́ ад чаго́е́будзь;

2. (отключить) адключы́ць;

отсоедини́ть телефо́н адключы́ць тэлефо́н;

3. (отцепить прицепное орудие) адчапі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́нкаць ‘абы-як, няўмела іграць на якім-небудзь музычным інструменце’ (ТСБМ, Юрч. Сін., Аляхн.), ‘часта ступаць дробнымі крокамі’ (Скарбы), ‘гаварыць абы-што, хлусіць’ (Мат. Гом.), тры́нькаць ‘гультайнічаць’, ‘балбатаць’ (Клундук), трэ́нькаць ‘брынкаць’ (ТСБМ), ‘пазваньваць (пра тэлефон)’ (Ян.), трэнь‑брэнь — гукаперайманне гучання шчыпковых музычных інструментаў (ТСБМ). Параўн. рус. вяцк. тре́нькать ‘брынкаць, ціха наігрываць, балбатаць’, «звонкі» варыянт у чэш. drnkat, brnkat < drnk, brnk — пра выражэнне бразгатлівых гукаў. Гукаперайманне (Фасмер, 4, 98; Махэк₂, 128). Сюды ж з ускладненай асновай трэндыка́ты ‘трэнькаць, перадаваць голасам музыку, напяваць рэчытатывам’ (пін., Нар. лекс.), трынды́каць ‘гаварыць абы-што (пра жанчын-пляткарак)’ (ТС), трынча́ць ‘гаварыць, балбатаць’ (круп., Сл. ПЗБ), тры́каті ‘трэнькаць, брынькаць’ (Вруб.) са спрашчэннем спалучэння гукаў, успрынятага як назалізаваны галосны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камуніка́цыя

(лац. communicatio)

1) шлях транспартных зносін (напр. паветраная к., водная к.);

2) лінія сувязі (напр. тэлеграф, тэлефон, радыёў;

3) лінія энерга-, газа- або водазабеспячэння;

4) абмен думкамі, перадача інфармацыі пры дапамозе мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каналіза́цыя

(ад лац. canalis = труба)

1) сістэма падземных трубаправодаў для выдалення нечыстот (напр. гарадская к.);

2) размеркаванне электрычнай энергіі паміж асобнымі спажыўцамі;

кабельная к. — сістэма падземных кабельных ліній сувязі (тэлефон, тэлеграф і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БУСЬКО́ Мікола

(Мікалай Іосіфавіч; н. 27.9.1940, в. Пагарэлка Карэліцкага р-на Гродзенскай вобл.),

бел. паэт. Скончыў Баранавіцкі тэхнікум лёгкай прам-сці (1962) і Маскоўскі нар. ун-т мастацтваў (1967). Друкуецца з 1970. У зб-ках вершаў «У Нёмна на плячах» (1986), «Сузор’е Шаляў» (1995) паэт. асэнсаванне гіст. вопыту, урокаў вайны і міру. Вершам уласцівы лірычная спавядальнасць, багатая вобразнасць, назіральнасць, трапнасць дэталяў. Піша таксама для дзяцей (зб-кі «Ад галінкі да сучка — тэлефон у павучка», 1993; «Шасцікрылец Хмарагон», 1996).

т. 3, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

engaged [ɪnˈgeɪdʒd] adj.

1. fml (in/on) заня́ты;

They were engaged in conversation. Яны былі заняты гутаркай.

2. (to) зару́чаны

3. BrE заня́ты (пра тэлефон, туалет і да т.п.);

The line is engaged. Лінія занятая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дама́шні в разн. знач. дома́шний;

д. тэлефо́н — дома́шний телефо́н;

~нія непрые́мнасці — дома́шние неприя́тности;

д. хала́т — дома́шний хала́т;

лячы́цца ~німі сро́дкамі — лечи́ться дома́шними сре́дствами;

~няя жывёла — дома́шние живо́тные;

д. а́рышт — дома́шний аре́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blower

[ˈbloʊər]

n.

1)

а) надзіма́льная прыла́да

б) выдзіма́льнік -а m., выдзіма́льніца f.

a glass blower — выдзіма́льнік шкляны́х вы́рабаў

2) вэнтыля́тар -а m.

3) Brit., Sl. тэлефо́нm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)