счыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Чытаючы, параўнаць і зверыць (які‑н. тэкст). Счытаць гранкі з рукапісам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

narrator [nəˈreɪtə] n.

1. апавяда́льнік; апавяда́льніца; раска́зчык; раска́зчыца

2. ды́ктар; акцёр, які́ чытае тэкст ад а́ўтара

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sightread [ˈsaɪtri:d] v. (sightread) ігра́ць або́ пець з ліста́ (па нотах); чыта́ць з ліста́ (ноты, тэкст)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сці́слы, -ая, -ае.

1. Выкладзены коратка, лаканічны.

Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.

2. Кароткі ў часе.

У сціслыя тэрміны.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).

|| наз. сці́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тка́ны тэкст. gewébt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паркалёвы тэкст. Perkál-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саці́навы тэкст. Satín-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tafta

ж. тэкст. тафта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tekst, ~u

м. тэкст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krośniak

м. тэкст. бязь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)