грады з асіметрычнымі схіламі і ўступамі ў рэльефе, якія ўтвараюцца ў выніку размывання нахіленых у адзін бок скапленняў скопішчаў горных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАГЕ́ЗЫ
(Vosges),
горны масіў на ПнУ Францыі. Даўж. каля 160 км. Выш. да 1423 м (г. Балон-дэ-Гебвілер). Зах.схіл пакаты, усходні стромка абрываецца да Верхнярэйнскай нізіны. Складзены з гранітаў і пясчанікаў. Букавыя, піхтавыя і яловыя лясы. На вяршынях — лугі. Нац. рэзерват Маркштэйн. У далінах — палі, сады, вінаграднікі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Кру́шня1 ’схіл гары з плоскімі выступамі’ (Яшк.). Гл. крушня2.
Кру́шня2 ’куча камення’ (ТСБМ, Федар., Яшк., КЭС, лаг., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Ст.-бел.крушня ’тс’, якое з літ.krū́snis ’тс’ (Булыка, Запазычанні, 179).
Кру́шня3 ’пажарышча’ (Мат. Гом.). Гл. крушня2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спад, ‑у, М ‑дзе, м.
1.Дзеяннеістанпаводледзеясл. спадаць — спасці (у 2, 3 знач.); паніжэнне ўзроўню, сілы, аб’ёму і пад. чаго‑н. Пераважная большасць апавяданняў Коласа напісана ў гады спаду рэвалюцыйнай хвалі.Навуменка.Так, усё ў жыцці мае ўздым і спад, пачатак і канец.Мележ.Жанчыны падхапілі песню .. з узлётамі і спадамі да шэпту.Грахоўскі.
2. Пакаты схіл, спуск з гары, абрыў. Вось і бераг... Жоўты спад і круча. Прад вач[амі] — імклівыя стрыжы.Кірэенка.// Месца, дзе пачынаецца схіл. Толькі ж вельмі пятляе Выстранка, нібы мітусіцца, у хваляванні шукаючы спаду.Брыль.
•••
На спад (ісці, пайсці, хіліцца і пад.) — змяншацца (па сіле, колькасці і пад.).
На спадзечаго — на схіле, у канцы. Сяргей любіў гэтыя пагодныя, на спадзе лета, дні.Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
declination
[,deklɪˈneɪʃən]
n.
1) нахі́л -у m.; схіл, спад -у m., адхіле́ньне n.
2) ве́тлівая адмо́ва
3) дэкліна́цыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БА́НЗАРЭ БЕ́РАГ
(Banzare Coast),
частка ўзбярэжжа Уілкса Зямлі (Усх. Антарктыда), паміж 122° і 130° усх. даўгаты. Ледавіковы схіл з рэдкімі выхадамі скальных пародаў. Антарктычныя аазісы Бангера і Грырсана. Вывадныя ледавікі (у сярэдняй частцы шэльфавы ледавік Ваейкава). Вял. колькасць айсбергаў. Адкрыты ў 1931 Брытанска-аўстрала-новазеландскай антарктычнай даследчай экспедыцыяй, у гонар якой (у скарачэнні) названы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адхо́нСхіл гары, берагу (БРС).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
па́ндус
(ад фр. pente douce = пакаты схіл)
нахіленая пляцоўка каля ўваходу ў будынак, якая замяняе сабою лесвіцу, а таксама служыць для ўезду аўтамашын у гараж, на мост і г.д.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Мар’яна ў песні: «Ой, на моры, на марʼяні, на востраві, на кургані, — там бывала старына» (рэч., Доўн.-Зап., Св.), мар’янка ’невялічкі астравок’ (мазыр., Яшк.). Параўн. рус.іркуцк.моря́на (схіл камяністай высокай гары, якая парасла лесам’, ’месца на гары, якое поўнасцю зарасло лесам’. Няясна. Магчыма, лексема ўтварылася з уласнай назвы пэўнага вострава.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
twilight[ˈtwaɪlaɪt]n.
1. пры́цемак, суто́нне; змярка́нне;
at twilight пры́цемкам, на змярка́нні
2. перы́яд заняпа́ду; кане́ц, скон, схіл;
in the twilight of life у канцы́ жыцця́;
the twilight of the Empire заняпа́д імпе́рыі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)