мадэ́рнавасць, ‑і, ж.

Разм. Сучаснасць, сучасны, модны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўфуі́зм, ‑у, м.

Штучны, манерны, напышлівы стыль мовы.

[Англ. euphuism ад грэч. euphyes — высакародны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэ́рн, -у, м.

1. Кірунак у выяўленчым і дэкаратыўна-прыкладным мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якому ўласціва супрацьпастаўленне мастацтву мінулага, адмаўленне прамых ліній, вуглоў на карысць натуральных ліній, арнаментальнасць.

2. у знач. прым., нязм. Пра стыль дэкадэнцкага кірунку ў мастацтве.

Мэбля-м.

Стыль-м.

3. Што-н. сучаснае, моднае (разм.).

Пагоня за мадэрнам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Grecian [ˈgri:ʃn] adj. грэ́часкі (пра стыль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hairstyle [ˈheəstaɪl] n. стыль/фасо́н прычо́скі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фельето́нный в разн. знач. фельето́нны;

фельето́нный стиль фельето́нны стыль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

styl, ~u

м. стыль;

styl joński архіт. іянічны стыль;

styl dowolny спарт. вольны стыль;

styl literacki — літаратурны стыль;

stary (nowy) styl — стары (новы) стыль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стиль​I в разн. знач. стыль, род. сты́лю м.;

стиль в иску́сстве стыль у маста́цтве;

писа́ть хоро́шим сти́лем піса́ць до́брым сты́лем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дасканаліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Развіваючы што-н., дасягнуць дасканаласці, зрабіць больш тонкім, вострым, успрымальным.

В. стыль.

|| незак. выдаскана́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Гладзячы, зрабіць роўным.

П. валасы.

П. стыль (перан.).

|| незак. прыгла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыгла́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)